KOZETA ZAVALANI

KOZETA ZAVALANI

I Live In You

 My Country!

Thought lost in the storms of the soul,

light the coals, the life that breathes,

under the sounds of the whispering trees,

hanging on to the surreal glow that surrounds us.

No moment do I deal with the pain.

In the star beds, I put to sleep the sadness.

I swallow my pride in ruins.

Abandoned within the landscapes of thought.

The flaming disk drowns in water,

where life flows into the stream ...

Drops of peace on the branches of hope;

in the buds of light, in the dreams of life.

Prepare for a new journey.

Air saturated with forms of absurd chaos,

where particles of wood renew their peak,

to be reborn within the Temple of Nowhere.

Prolonged waiting creeps the shadow into the steps of silence.

Tired of the traps of fate, it loses in the void.

Unhappy with what I've been given.

I live for today because tomorrow, I don't know ...

Jetoj tek ty, vendi im!

Mendimi humbur në stuhitë e shpirtit,

ndez thëngjijtë jetës që frymon,

nën tingujt e pëshpëritjes së pemëve,

varur në shkëlqimin surreal që na rrethon.

Asnjë çast nuk merrem me dhimbjen.

Shtretërve të yjeve, vë të flejë trishtimin.

Gëlltis krenarinë time rrënojave.

Braktisur brenda peizazheve të mendimit.

Disku i zjarrtë mbytet në ujë,

ku shpirttrazuar jeta rrjedh lumë...

Pikon paqe trendafili mbi degët e shpresës;

në sythet e dritës, në ëndrrat e jetës.

Përgatitem për një udhëtim të ri.

Ajrit ngopur me forma kaosi absurd,

ku grimca drurësh rinovojnë kulmin e tyre,

për të rilindur brenda tempullit Askund.

Pritja e zgjatur zvarrit hijen në hapat e heshtjes.

Lodhur nga kurthet e fatit, humb në zbrazëti.

E palumtur me atë që më është dhënë.

Jetoj për sot, sepse nesër, nuk e di...

2019 Kozeta Zavalani © All Rights Reserved

Good Morning Spring!

I wake up to the whites of dawn

Where the pools of sun

Silence with dew-covered lips

And the chirping of birds

Blinded by morning light diamonds.

Trees comb the sun's hair

Forgetting the cold winter mornings

That drip like tears from eyelashes

Hidden behind the horizon.

Scream and scream!

O good people!

Turn on my blood,

instead of candle,

for you to see

In what corner of the sky

Are our dreams hidden?

I scream and scream, but no one listens

Not even in the quiet of late hours.

Eh, our dreams,

like the leaves between the branches and branches

have hidden the sun!

Waiting to warm me up.

Mirëmëngjes pranverë!

Zgjohem bardhësive të agimit

Ku pellgjet e diellit

Heshtin me buzët mbuluar me vesë

E cicërrima zogjsh

Verbuar nga diamantet e dritës së mëngjesit.

Drurët krehin flokët e diellit

Duke harruar morrnicat e ftohta të dimrit

Që pikojnë si lotët nga qerpikët

Fshehur pas shpinës së horizontit.

Bërtas e ulëras!

O njerëz të mirë!

Ndizni gjakun tim,

në vend të qiririt,

që të shihni

Në çfarë qoshe të qiellit

Janë fshehur ëndrrat tona?

Bërtas e ulëras, por askush nuk dëgjon

As në qetësinë e orëve të vona.

Eh, ëndrrat tona,

si gjethet ndër bisqe e degë

kanë fshehur diellin!

Që pres të më ngrohë.

3

Listen To Me,

 Please!

I ask you to listen to me

Words gathered from the lawn of the soul,

open to the light in the spaces of thought,

cracked bright sunshine,

lurking in the blue wings of the sky,

ring in the roaring sound.

Transparent breakfast;

place my head gently on me,

separating the blouse from the bone of my chest,

where the naked heart

dip my tongue in my blood

paints the peace around me

with the knowledge that transcends the land without borders,

flying like leaves, swinging in the green fields;

braided with hope.

Even when I'm not, remember me

Like I hear you when you give me advice,

even when I didn't ask for it.

Except don't violate my feelings.

Don't contribute to my fears and weaknesses.

I'm not powerless ...

perhaps discouraged and suspicious - but not powerless

in understanding what lies behind irrational feeling.

Irrational feelings make sense,

when we understand what lies behind them.

So listen to me, please!

With every atom and molecule

I invite you into my soul;

Breathe in the scent of peace;

without getting drunk by its distillation.

The spirit of my spirit;

Echoes whispering in the soul,

as viscose;

My breathing and inspiration,

beating my heart,

the passage of blood and air through my lungs;

Whisper of green and dried leaves,

shore, crashing into the rocks.

like the sound of words in my voice,

like the shine of shadow on the branches of the supple tree;

like a song raised from the bed

in meeting the sun.

It's a blessing

to possess the good of the earth and the sun,

so I'm not talking about the beginning or the end.

Because there will never be perfection

Not even in heaven or hell.

The invisibility is proved by the visible,

until it becomes invisible ...

So listen to me please!

. Më dëgjoni, ju lutem!

Kërkoj nga ju të më dëgjoni

Fjalët mbledhur nga lëndina e shpirtit,

çelur dritës në hapësirat e mendimit,

plasaritur petkut të ndritshëm diellit,

rrënqethur në flatrat e kaltra qiellit,

kumbojnë në zërin që zhurmon zhurmshëm.

Mëngjesi transparent;

vendos kokën butësisht mbi mua,

duke ndarë bluzën nga kocka e kraharorit tim,

ku zemra e zhveshur

zhyt gjuhën në gjakun tim

e pikturon rreth meje paqen

me njohuritë që kalojnë tokës pa kufi,

që fluturojnë si gjethe, lëkundur në fushat jeshile;

të endur me shpresë.

Edhe kur të mos jem, të më kujtoni

Ashtu si unë ju dëgjoj, kur më jepni këshilla,

edhe atëhere kur nuk ua kam kërkuar.

Veç mos shkelni ndjenjat e mia.

Mos kontribuoni për frikën dhe dobësinë time.

Unë nuk jam e pafuqishme ...

ndoshta e dekurajuar dhe dyshuese - por jo e pafuqishme

në të kuptuarit të asaj që qëndron pas ndjenjës irracionale.

Ndjenjat irracionale kanë kuptim,

kur kuptojmë se çfarë qëndron pas tyre.

Prandaj më dëgjoni, ju lutem!

Me çdo atom e molekulë

ju ftoj në shpirtin tim;

Frymëmarr  në aromën e paqes;

pa u dehur nga distilimi i saj.

Fryma e frymës sime;

Jehona që pëshpërit në shpirt,

si fije mëndafshi;

Frymëmarrja dhe frymëzimi im,

rrahja e zemrës sime,

kalimi i gjakut dhe ajrit nëpër mushkëritë e mia;

Pëshpëritje e gjetheve të gjelbra dhe të thata,

bregut, përplasur shkëmbinjve të detit.

si zhurma e fjalëve të zërit tim,

si shkëlqimi i hijes në degët e pemës së zhdërvjellët;

si këngë e ngritur nga shtrati

në takimin me diellin.

Është bekim

të zotërosh të mirën e tokës dhe të diellit,

ndaj unë nuk flas për fillimin apo fundin.

Sepse kurrë nuk do të ketë përsosmëri

As në qiell apo ferr.

Padukshmëria vërtetohet nga të dukshmet,

deri sa bëhet e padukshme...

Prandaj, më dëgjoni ju lutem!

KOZETA ZAVALANI