BOZENA HELENA MAZUR-NOWAK

BOZENA HELENA MAZUR-NOWAK

sunrise at the seaside

wrapped by the night 
swathed in a shawl of memories 
filled with love 
I froze on an empty beach 
with feet mired in the soft sand 

staring into the abyss of the sea I can see how 
a soft golden-orange sphere 
emerges slowly, and majestically rises 
spreads its arms above the horizon 
cold night slowly dissolved in deep blue depths 

golden rays bring warmth and hope 
surfing on the backs of the waves 
tenderly stroking the coastal rocks 
tearing through pine branches 
pouring on the dunes 
tickling crumbs of amber and shells 
scattering on the beach 

enriched by the another dawn 
ready for sparring with a new day 
I prepare my heart for another lonely night

**

świt nad morzem
C Bozena Helena Mazur-Nowak 

otulona nocą 
owinięta szalem wspomnień 
wypełniona miłością
zastygłam na pustej plaży
stopy ugrzęzły w miękkim piasku

miękka złoto-pomarańczowa kula
wyłania się powoli i unosi majestatycznie
rozrzuca swoje ramiona ponad horyzontem
zimna noc rozpuszcza się w granatowej toni

złote promienie niosą ciepło i nadzieję
serfują na grzbietach fal
głaszczą czule nadmorskie skały
przedzierają się przez sosnowe gałęzie
wylewają na wydmach
łaskoczą drobiny bursztynu i muszelki
rozsypane na brzegu

bogatsza o kolejny świt 
gotowa na sparring z nowym dniem
przygotuję serce na kolejną samotną noc

Do not ask me to be silent

© Bozena Helena Mazur-Nowak

WHITE CLIFF

(with a dedication to Kalina in haven)

A storm of curly hair fell down

on her shoulders

when she, coquettishly smiling,

placed a wreath of wildflowers

on her temples.

That image was frozen in the time frame

of her mother's memory.

She left a farewell letter

and dozens of questions

unanswered.

She took with her the joy of life,

faith and hope

From the height of the white cliff

she chose the sea

as the last view

for her beautiful eyes.

Like a bird struck down in flight

she fell downwards

looking for and so longing for peace.

She was only twenty-two years old.

Just venturing into adulthood.

She was supposed to live.

Merstham, UK, 12 May 2015

biały klif

(z dedykacją dla śp. Kaliny)

burza loków opadała jej na ramiona

kiedy zalotnie uśmiechała się

wkładając na skronie wianek z polnych kwiatów

tak zastygła w kadrze matczynej pamięci

zostawiła pożegnalny list

dziesiątki pytań bez odpowiedzi

odebrała radość życia wiarę i nadzieję

na ostatni widok dla swoich pięknych oczu

wybrała morze z wysokości białego klifu

lotem martwego ptaka runęła w dół

po upragniony spokój

swój spokój

miała tylko dwadzieścia dwa lata

stawiała pierwsze kroki w dorosłość

miała żyć...

Merstham, UK (12 May 2015)

IT IS DIFFICULT TO TELL THE HEART:

 “DO NOT CRY”

It is difficult to tell the heart: “do not cry”

For that which is buried in its depths

It is difficult not to write that it yearns so

Away from home somewhere in a foreign land

My memories are like icons

For which I care very tenderly

I pull the memories out of my mind

In place of lullabies for my granddaughter

Though my own grandmother is gone, she lives in my heart

She and her cottage on the rushing stream

I remember well that the cottage was blue

A garden full of hollyhocks, snapdragons and bees

The meadows carpeted with red poppies

Weeds in the crops, with which my grandfather battled

Blue sky, above white-tailed eagle

And in that meadow I flew kites

White mare with a soft muzzle

Would place her head gently on my shoulder

And with a childish glance I’d chase

a young colt romping behind the barn

Perhaps I will never again see that

Which lives deep inside my heart

But I will write of it when longing strikes

And I will draw out of my heart that which is dear to me

So do not ask me anymore, to be silent

Because my heart is so very weary

It must unleash what is hidden at its bottom

So it may be washed with dewy tears

ty mnie nie proś bym milczała

trudno nie mówić skoro serce płacze

za tym co na dnie głęboko ukryte

trudno nie pisać że tak za tym tęskni

z dala od domu gdzieś na obczyźnie

są jak ikony te moje wspomnienia

dbam o nie czule bardzo pielęgnuję

i zamiast bajek wnuczce do uśpienia

wyciągam z głowy pamięci obrazy

choć babci nie ma nadal w sercu mieszka

ona i chatka nad rwącym strumieniem

pamiętam dobrze że była niebieska

w ogrodzie malwy lwie paszcze i pszczoły

rozległe łąki makami czerwone

i kąkol w zbożu z którym dziadek walczył

niebo błękitne w górze bielik orzeł

ja na tej łące puszczałam latawce

biała kobyła o mięciutkich chrapach

łeb kładła czule na moim ramieniu

a za stodołą młody źrebak hasał

ja go goniłam dziecięcym spojrzeniem

może już nigdy z bliska nie zobaczę

tego co mieszka w moim sercu na dnie

za to napiszę jak tęsknota przyjdzie

wyciągnę z serca to co dla mnie ładne

a ty mnie nie proś więcej o milczenie

bo moje serce już nadto strudzone

musi wypuścić to co na dnie drzemie

aby wróciło łzami okraszone

C

Bozena Helena Mazur-Nowak

BOZENA HELENA MAZUR-NOWAK comes from Poland but since 2004 lives in UK. She considers herself as a poet. She published six books of poetry. Four in Polish and two in English. She is also a contributor to numerous anthologies world wide. In 2015 she tried herself in prose and published her very first a Short Story Collection ,,Doom'' and in 2016 another collection ,,Interrupted Life''. Now she is working on a novel.