EFTICHIA KAPARDELI

EFTICHIA KAPARDELI

MATURE EARS

Mature fruit, free clean and in the thick fields

rich golden ear

June month, month mower to fatigue and the fire of the Sun

Spilled ear

With thin wicker loops

And wild-ears in the harsh blond haystacks

tied the dense bundles

And then Julius   we are cutting,

fruit fallen In rocking   and sifting

in harvesting to grind

The worm  from wheat

stands out

to make the sweet bread roll

Inside the palms

Sweet bread, God's gift ......I am the bread of life, the good seedling ...... of the earth

with sacred seed fermented protoplast

well made

The Sweetest Bread

my mother caress, mother kiss

hungry people ............

on a wooden table "hot bread" share enemies and friends

bread from sun and light, shared .... Bread blessed

God's wheat

The tall cars were loaded and gone

Inside the deserted and empty State remains

The hand that will paint only on the big walls BREAD AND FREEDOM (Odysseas Elytis)

Μεστά  στάχυα

Ώριμος ο  καρπός ,λευτερος καθαρός και στα παχιά χωράφια

μεστά χρυσά στάχυα

Ιούνιος μήνας ,μήνας θεριστής στην κούραση και το λιοπύρι

χυμένα στάχυα

Με τις λεπτές βεργούλες λυγαριάς

και με αγριόσταχα  στις πελώριες ξανθές θημωνιές

δεμένα τα πυκνά δεμάτια

Και ύστερα ο Ιούλης ο Αλωνάρης, καρπός σωριασμένος

στο λίχνισμα και στο κοσκίνισμα στο δριμόνι

στο άλεσμα ,την ήρα από το στάρι

ξεχωρίζει  για να γίνει το  γλυκό ψωμάκι

Μέσα στις παλάμες

γλυκό ψωμί ,Θεού δώρο …..Εγώ ειμί ο άρτος της ζωής, ο καλός σπορέας ……της γης

με ιερό  σπόρο ζυμωμένο πρωτόπλαστο

καλοπλασμένο

Τo πιο γλυκό ψωμί της μάνας μου το χάδι, της μάνας το φιλί

Πεινά ο λαός………… Πάνω σε  ένα ξύλινο τραπέζι «ζεστό ψωμί» μοιράζονται  εχθροί και φίλοι

Ψωμί από ήλιο και φως, μοιρασμένο…. ψωμί ευλογημένο

Του Θεού το στάρι τα ψηλά καμιόνια το φόρτωσαν και πάει Μες στην έρμη κι άδεια Πολιτεία μένει Το χέρι που μονάχα με μπογιά θα γράψει στους μεγάλους τοίχους ΨΩΜΙ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Οδυσσέας Ελύτης)

THE JASMINE

Today the stone houses

crushed of rosewood

the blossoms

The human tears

heart they betray

the soul , the body

pierces is poured

at light

the great calling

at lament the Archangel

and dirge

But I get drunk with a small

blossom, a jasmine

where where the smell of

they are magnificent

Oh! with the youth and

of Spring song

you will you come, young blossoms

to mold using ..

cool voices

dressed with Sun

First youth

will stab lips

like kiss

Will you come in you ...

at pure fatherly

house ...... that there a

we expect all

ΤΟ ΓΙΑΣΕΜΑΚΙ

Σήμερα στα πέτρινα σπίτια

τσάκισαν της τριανταφυλλιάς

οι ανθοί

Τα δάκρυα των ανθρώπων

την καρδιά προδίδουν

Η ψυχή το σώμα

τρυπά χύνεται στο φως

στο μεγάλο κάλεσμα

στον θρήνο του Αρχαγγέλου

και το μοιρολόι

Μα εγώ μεθώ με ένα

ανθάκι ,ένα γιασεμάκι

που η μυρωδιά του

είναι μαγευτική

Ω! με της νιότης και

της Άνοιξης το τραγούδι

θα έρθεις εσύ, νέους ανθούς

να πλάσεις ....

δροσερές φωνές

ντυμένες με Ήλιο

Την πρώτη νιότη

θα καρφώσω στα χείλη

σαν φιλί

Θα έρθεις εσύ ...στο

καθαρό πατρικό

σπίτι ......που εκεί σε

προσμένουμε όλοι

THE PROMISE

The first welcome of

heart, you were promised

lost times

of  Sun gold

cozy little tree

*

love song

with sobs and sighs

ties and feelings ripen

cyclamen of youth

bathed in golden light

*

Flock of birds to overtake

heaven hug

to imperious rocks rest

travelers ... the soil with water

darkness to light mate

*

In stately sunlight

the eyes …. aching

I embrace the world

with injured hands

winds woke

the cool earth

love and soul

hugged slept

Η   ΥΠΟΣΧΕΣΗ

Στο πρώτο καλωσόρισμα  της

καρδιάς ,ήσουν η υπόσχεση

τα χαμένα των χρόνων

του Ήλιου το χρυσάφι

το φιλόξενο δενδράκι

*

Τραγούδι ερωτικό

με λυγμούς και στεναγμούς

δεσμοί και αισθήματα μεστώνουν

κυκλάμινο της νιότης

λουσμένο στο χρυσό φως

*

Σμάρι τα πουλιά με προσπερνούν

τον ουρανό αγκαλιάζουν

στα αγέρωχα βράχια ξαποσταίνουν

ταξιδευτές…το χώμα με το νερό

το σκοτάδι με το φως  ζευγαρώνουν

*

Στο μεγαλόπρεπο  φως του Ήλιου

τα μάτια   …. πονούν

αγκαλιάζω  τον κόσμο με

τραυματισμένα χέρια

οι άνεμοι ξύπνησαν

στην δροσερή γη

ο έρωτας και η ψυχή

αγκαλιασμένοι κοιμήθηκαν

SECRET LIFE

Ice flower

pierced the stone

alone and there dozing

They spent centuries

rings of color

unfolded and

they triumphed as

drunkenness light

***

With the root

wedged of

the union

measuring weighs

the secret of life

spends in hidden harmony

tenderly born and flourishes again

ΜΥΣΤΙΚΟ ΖΩΗΣ

Το παγωμένο λουλούδι

τρύπησε την πέτρα

μοναχό και εκεί αποκοιμήθη

Πέρασαν αιώνες

δακτύλιοι  χρωμάτων

ξεδιπλώθηκαν και

θριάμβευσαν  σαν

φωτός μεθη

***

Με την ρίζα σφηνωμένη

στης ένωσης το

μέτρημα βαραίνει

τρυφερά γεννιέται και ανθεί πάλι

σε κρυφή αρμονία

το μυστικό της ζωής

Ξοδεύει

EFTICHIA KAPARDELI