CHRYSSA VELISSARIOU

CHRYSSA VELISSARIOU

I’M LEAVING

Passing through dense forests

I reached the Ocean before twilight

The same sun went down to meet the water

the same feeling as during my summer dawns

In the background an illuminated town

like a provocative huge Luna Park

"The owl or the red fox in me

did it again!", I whispered triumphantly to the Wind

and he lifted his lovely hand

and waved my hair messy

Because the Wind always follows me

Ηe erases the footprints of the past

so that, invisible to accompany me

Only the Wind never abandoned me

even if he murmurs into my ears continuously "I'm leaving ..."

I never did either...

ΦΕΥΓΩ

Διερχόμενη πυκνών δασών

έφτασα το δείλι στον Ωκεανό

Ο ίδιος ήλιος κατέβαινε να συναντήσει το νερό

η ίδια αίσθησις με τις καλοκαιρινές αυγές μου

Στο βάθος μια φωταγωγημένη πολιτεία

σαν προκλητικό τεράστιο λούνα παρκ

"Για κουκουβάγια ή κοκκινοτρίχα αλεπού

καλά τα πάω" παραμίλησα στον Άνεμο

κι εκείνος σήκωσε το χεράκι του

κι ανακάτεψε τα μαλλιά μου

Γιατί ο Άνεμος πάντα με ακολουθεί

σβήνει τα ίχνη του παρελθόντος

ώστε αόρατος να με συντροφεύει

Μόνο ο Άνεμος ποτέ δε μ' εγκατέλειψε

και ας ψελλίζει στ' αυτιά μου συνέχεια "Φεύγω..."

Ούτε κι εγώ όμως Αυτόν...

#ChrV

THE NOOSE

Debris and dreams

Lives clamped in a huge vise

Struggle to find their freedom

By trying to remain unscathed

On the other hand they try

Not to hurt others

No, our inner child is full of kindness

But the struggle between myself and yourself

Our insolent acquired vices

Distort the kindness to ferocity

How could I cut the rope of the noose that is choking me

Without a knife or even wrathfully with the teeth?

Even those who "love" me wish the noose around my throat

Because it suits them like that

No matter if I am already drowning

Η ΘΗΛΙΑ

Γκρεμίσματα και όνειρα

Σε μια τεράστια μέγγενη οι ζωές παλεύουν

Να βρουν τη δικιά τους ελευθερία αλώβητες κι από την άλλη

Να μη πληγώσουν άλλους

Όχι, η παιδική μας ψυχή είναι γεμάτη καλοσύνη

Μα η κόντρα ανάμεσα στο εγώ και το εσύ

Τα ιταμά επίκτητα κουσούρια

Την διαστρέφουν σε θηριώδη

Πώς να κόψω τη θηλιά που με πνίγει

Χωρίς μαχαίρι ή έστω λυσσαλέα με τα δόντια;

Ακόμα κι όσοι με "αγαπούν" τη θέλουν εκεί γιατί τους βολεύει

Κι ας πνιγώ

#ChrV

ACCEPTANCE

I'm here helpless

I look at your broken gaze

You say and you say and you dig moats around me

So you cannot find me

The truth is simple:

You're tired of struggling to get nearer the other person

Whom you had considered as part of yourself

It is inevitable to fall into this well when you feel craving

The deeper the well is

The harder you can see a light

I just know that no one never became anyone's part

Those who insist together are those

Who can bear the maturity of their partner

When the illusion of "we are one"

Becomes acceptance of the other one

Strange...

When we were very young, we knew a lot about this

But love affairs seem to get people out of their way

In one of those long vigil nights of debate as students

We stated what love is

And we concluded

It is acceptance.

The ones who fanatically kept this point of view consistent

They are still together

We who had fallen in love like crazy

We are apart

ΑΠΟΔΟΧΗ

Είμαι εδώ ανήμπορη

Κοιτώ το σπασμένο σου βλέμμα

Λες, λες, σκάβεις τάφρους να μη μπορείς να με βρεις

Κι η αλήθεια είναι απλή:

βαρέθηκες να μάχεσαι με το άλλο,

που θεωρούσες κομμάτι του εαυτού σου

Είναι αναπόφευκτο όταν νιώθεις πόθο

να πέσεις σ' αυτό το πηγάδι

κι αν είν' βαθύ δε βλέπεις φως

Δεν ξέρω παρά πως κανένας κανενός κομμάτι δεν έγινε ποτέ

Αυτοί που επιμένουν μαζί

είναι εκείνοι που αντέχουν του άλλου την ωριμότητα

όταν η ψευδαίσθηση του " είμαστε ένα"

γίνεται αποδοχή του άλλου

Περίεργο...

Πολύ μικροί το ξέραμε αυτό καλά

αλλά φαίνεται οι έρωτες σε ξεστρατίζουν

Κάποτε ως φοιτητές σε μια από εκείνες τις πολύωρες αγρυπνίες

ορίσαμε τι είναι αγάπη

και είπαμε πως είναι αποδοχή.

Εκείνοι που φανατικά υπέρ αυτής της άποψης μιλούσαν

είναι ακόμη μαζί

Εμείς που ερωτευτήκαμε τρελά

είμαστε χώρια

#ChrV

CHRYSSA VELISSARIOU

CHRYSSA VELISSARIOU: Professor of Physics, specialized in Space Physics, candidate Doctor in Education.  Prized by the Ministry of Education in Greece. Elected in the Municipality of  her hometown. Published in Greek and English in over 20 Anthologies, internet magazines and four personal books. Activist for Peace. World Poetry Canada and International Ambassador to Greece 2014-2016 for Peace, host in Greece of Poetathon in 2013 and of Peaceathon in 2015. 100TPC events’ organizer. Host in Greece of the International Beat Poetry Festival 2015. Organiser and founder in Greece of the Forum Theater Summer School 2017 and the intercultural Clowning Theater Summer School 2017 in cooperation with the Caravan Theater, Toulouse France and two municipalities, a whole festival of spectacles and deambulations in favor of the Greek youth, the refugees and other oppressed groups. Invited and honored to Connecticut, USA as the 1st International Beat Poet Laureate 2017 by the National Beat Poet Festival Association.