EWELINA DUCHNIK

 

EWELINA DUCHNIK

 

Icarus

 

Like Icarus I feel the wind in my wings

but the Sun is burning my soul.

 

It’s nothig …

 

in heart of mine the priceless seed of freedom

has just begun to grow.

 

 

 

IKAR

Jak Ikar lecę na skrzydłach wiatru,

a słońce mnie pali do kości.

 

Nic to…

 

bo czuję jak w sercu kiełkuje

bezcenne ziarno wolności.

 

 

The Bus

 

On the bus stop it’s getting crowder

 

Feet’re stamping with cold

footprints’re forming time loops on the snow

watches’re being looked at nervously

timetable’s being checked

successively

hands’re getting warm with a breath

frozen scarfs

and snowy overcoats

with pockets filled with hope

that the bus

with the first signs of spring

will arrive in time

 

 

 

AUTOBUS

Na przystanku coraz tłoczniej...

 

Nogi tupiące z zima,

ślady na śniegu układane w pętle czasu,

zegarki, na które spogląda się nerwowo,

rozkład jazdy

sprawdzany przez kolejne pary oczu,

dłonie ogrzewane oddechem,

zamrożone szaliki

i śniegowe palta

z kieszeniami po brzegi

wypełnionymi nadzieją,

że autobus z pierwszymi

oznakami wiosny

przybędzie na czas

 

 

One - Poem Show

 

I am standing on the night stage

among smiling stars

They are writing a script of my emotions

I am playing a main role

 

The audience is full of my feelings

Sadness and Lonelines

took their seats in the last row

so they won’t disturb

with rustling dark thoughts tonight

I can see Cheerfulness waving a hand

in the mid-row seat

In front there are Happiness and Joy smiling at each other

waiting for the action development

I can’t see Hope though I hope it’s around

There is one free seat in the first row

reserved for the guest of honour – for Love

 

You may take its seat

so I can start my one-poem show

which my heart will act for you

 

 

TEATR JEDNEGO WIERSZA

 

Stoję na tej nocnej scenie

pośród uśmiechu gwiazd.

Stworzyły dla mnie scenariusz emocji.

Gram główną rolę.

Widownia pełna moich uczuć.

Dziś najdalej zasiedli smutek i przygnębienie

nie chcą przeszkadzać szelestem szarych myśli.

Ze środka sali macha do mnie pogoda ducha,

zaznacza swoją obecność.

Tuż przed nią radość i szczęście

uśmiechają się do siebie

w oczekiwaniu na rozwój wydarzeń.

Nie dostrzegłam nadziei, ale wiem, że jest blisko.

Jedno miejsce wciąż jest puste,

czeka na honorowego gościa -

tu zasiądzie miłość

 

Możesz zając to miejsce

to będzie teatr jednego wiersza

który odegram dla ciebie.

 

EWELINA DUCHNIK

 

EWELINA DUCHNIK was born in 1986, comes from Poland and lives in Radom. She graduated UMCS University in Lublin and The University of Finance and Management in Bialystok. Ewelina has a Master’s degree in Journalism and Social communication and also English Language. She is a member of literacy workshops organised in The Youth Center Association ARKA in her hometown. She writes poems and lyrics. She has been creating poetry from her early childhood. In 2020 she published her first book „The Butterfly Effect”, which is the collection of traditional and modern poems. Ewelina published her poems in several anthologies of moders poetry as well. She mostly writes in polish language but she also takes a challenge of writing in English and doing Polish – English translation of poetry.