WOJCIECH BANACH - IN POLISH

WOJCIECH BANACH

Adaptacje

Pamięci 86 ofiar

Nicea - 14 lipca 2016 - zamach

na Promenadzie Anglików

podczas obchodów Dnia Bastylii

tuż po tragedii pobliski hotel Negresco

zostaje zamieniony

w tymczasowy szpital polowy

w następne dni

zdesperowani mieszkańcy

demonstracyjnie urządzają śmietnik

w miejscu śmierci terrorysty

nie zdziwiłbym się

gdyby nastroje społeczne

spowodowały przeniesienie

siedziby centralnych władz

do Bastylii

Gdybym był publicystą

nie napisałbym takiego tekstu

gdybym był prozaikiem

też bym go nie napisał

Poezja nie karmi się krzywdą

ani tragedią

ale nie może udawać

że jej to nie dotyczy

                                                                           

                              

Grzech

Byłem zły a nawet wściekły kłując 

nożyczkami twarz tego człowieka w czarnym

mundurze a w zasadzie jego gazetowe zdjęcie

zamieszczone w artykule o zbrodniach

które popełnił w Oświęcimiu

(jeszcze wtedy unikano nazwy Auschwitz)

To na pewno on To on zabił

mojego dziadka i stryja Przez niego

ojciec ukrywał się babcia miała wylew

a jej siostra oślepła i obijała się o sprzęty

w mieszkaniu które znów było obce Przez

niego nie mogła również widzieć mojej

kilkuletniej chłopięcej nienawiści

i późniejszego wstydu że byłem w tym grzechu

podobny do tamtego człowieka z gazety

Wybaczcie

                                                                                      

Inna Wersja

Kto nam tak urządził te światy

ze wspólnym znakiem Zodiaku

horoskopem również chińskim

murem Wspólnym lecz kolczastym

Kto nam to życie zawiązał

w dwie pętle Nawet nie w węzły

Tego żaden miecz nie przetnie

ogień nie spali ludzie nie pomogą

Kto nam czas przestawił

boleśnie i kazał wierzyć

że wszystko jeszcze można

cofnąć i powtórzyć w innej wersji

Tak czy inaczej - musiał być

mędrcem bo znał zasadę

że bez cierpienia i ofiar

nie ma smaku zwycięstwa

            Wątpisz - czy był mędrcem -

            skazując na cierpienie

            Uwierzę w kobiecą intuicję

            jeśli masz inny pomysł na miłość

 WOJCIECH BANACH

Wojciech Banach (1953) urodził się i mieszka w Bydgoszczy. Poeta. Wydał następujące książki poetyckie: „Chwilowy obraz świata” (1977), „Pole rażenia” (1978), „Slalom” (1980), „Symultana” (1981), „Czarna skrzynka” (1991), „Było nas kilku” (1997), „Skrzyżowanie” (1998), „Punkty wspólne” (2000), „Wybór wierszy” (2004), „Odgrodzony przez przypadki” (2008) , „Nie tylko aniołowie” (2009), „Mężczyzna z sąsiedniej klatki (2010), „Rondo Bydgoszcz” (2012),  "Odwrócona Piaskownica" (2013), „Czas przestawienia” (2014), „Modlitwy przerywane” (2016), „Śmierciochron” (2017), „Strzępy i pąki” (2018), „Plac Piastowski i inne wiersze” (2018). Jest również autorem albumów (na podstawie własnej kolekcji): „Czas odnaleziony. Bydgoszcz na dawnych pocztówkach (1894-1945)” (2001) i „Nad Starym Bydgoskim Kanałem” (2007).  W latach siedemdziesiątych był członkiem Grupy Faktu Poetyckiego „Parkan” znanej z niekonwencjonalnych prezentacji literackich, do roku 1983 należał do Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich, a od 1990 roku jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, pełniącym od 2011r. funkcję prezesa zarządu Oddziału Bydgoskiego SPP.