SILVANA DIMITRIEVSKA

 

 

The Universe In My Living Room

 

I wipe the dust from the old photos.

Thousands of sun dust fly in the air.

In them I can recognize them

my grandmother's smile

On the day of my wedding,

her warm hand on my cheek

and the advice given as it is given

tasty bite bread on a hungry man:

Always be your own and be happy.

In them I can see

my father's eyes, his dear look

When I was leaving my home

To follow my dreams

and the silence with which he sent me

And he didn't tell me a single word.

In them I recognize them

all sighs of my mother

which I can only now understand

I wipe the dust from old photos

And I see the universe in my living room.

We are all dusty -made of love.

 

Универзумот во мојата дневна соба

 

Ја бришам прашината од старите фотографии.

Во воздухот летаат илјадници сончеви прашинки.

Во нив можам да ги препознаам

насмевката на баба ми

на денот на мојата венчавка,

нејзината топла рака брз мојот образ

и советот даден како што се дава

вкусен залак леб на гладен човек:

секогаш биди своја и биди среќна.

Во нив ги гледам

очите на тако ми, неговиот мил поглед

кога си заминував од родната куќа

за да ги следам своите соништа

и тишината со која ме испрати

и не ми рече ниту еден единствен збор.

Во нив ги препознавам

сите воздишки на мајка ми

кои дури сега можам да ги разберам

Ја бришам прашината од старите фотографии

и го гледам универзумот во мојата дневна соба.

Сите ние сме прашинки сочинети од љубов.

 

 

My Existence

 

I exist, like a pearl falling asleep in the shell.

My heart dreams of distant seas,

unexplored countries, new and unknown areas

on which my leg will leave a trace first.

I exist, like a bird of the widespread sky.

I dream of freedom over the clouds,

For the heights that touch the heavens,

about the freedom with which the thought

It spreads the wings and flies around the world.

I exist, like words that have not been born yet,

need to be invented, created, to be born,

the world to understand, for me to understand,

I am existing like a song.

 

Моето постоење

 

Постојам, како бисер заспиен во школка.

Моето срце сонува за далечни мориња,

неистражени земји, нови и непознати предели

врз кои мојата нога прва ќе остави траг.

Постојам како птица на ширното небо.

Сонувам за слободата над облаците,

за височините кои ги допираат небесата,

за слободата со која мислата

ги раширува крилјата и го обиколува светот.

Постојам, како зборови кои уште не се родени,

треба да се измислат, да се создадат, да се родат,

светот да сфати, јас да сфатам,

постојам како песна.

 

SILVANA DIMITRIEVSKA

 

SILVANA DIMITRIEVSKA is graduated philologist and journalist. She writes poetry, short prose, essays and haiku verses. She is the author of the anthology “Angels with five wings”, published as part of one of the most famous World Poetry Festival - Struga Poetry Evenings. For her first collection of poetry, “You, who came out of a song” she won one of the most respected national poetry awards “Aco Karamanov”. She is the winner of several awards at international poetry events in North Macedonia and beyond the borders of her country. Her poetry is published in many international anthologies. In 2023, she was declared one of the laureates of the prestigious “Naji Naaman” world prize for poetry and was declared an honorary member of the Academy of Culture of the same name in Lebanon. In 2023 she gets an honorable mention for poetry for her participation on the international poetry manifestation Letterario Internazionale Citta di Arona in Italy. Also, in 2023 she won the third prize on the international poetry manifestation “Tafil Kelmendi” in Kosovo. In 2024, she was also the winner of the third prize at the international poetry festival “Antevo slovo”. Few month ago, she was announced as one of the winners of the prestigue International Academic Award of Contemporay Literature “Lucius Anaeus Seneca” from Academy of Philosophical Arts and Sience, Italy.