ELIZA SEGIET

ELIZA SEGIET

LABYRINTH

In the vortex of dance,

wandering in the labyrinth of time

she saw

the ephemerality of existence.

Today turns into yesterday

as in the Heraklite river

- fluid, smooth.

Although trees live longer than humans,

slouching between them

one can see the scattered dandelions.

And behind a tall wall of boxwood

there is everything

one cannot go back to.

Every ray of the sun

is a hope for existence,

even though

at some point it will

not allow for a gust of life.

TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER          

Labirynt

W tanecznym wirze,

błądząc w labiryncie czasu

zobaczyła

efemeryczność istnienia.

Dziś zamienia się na wczoraj

jak w heraklitejskiej rzece

- płynność, płynność.

Choć drzewa żyją dłużej od ludzi,

to snując się między nimi

widać już rozsypane dmuchawce.

A za wysokim murem z bukszpanu

jest wszystko

do czego nie można już wrócić.

Każdy promień słońca

jest nadzieją dla istnienia,

któremu

kiedyś nawet ono

nie pozwoli na poryw życia.

MUSIC OF THE WORD

Beautiful is the world

painted with the music of the word.

Like

a butterfly passing by,

who for a moment

intoxicates with the colouring of its body,

stopping

the breath of those thirsty for beauty.

Its sensual dance

is freedom of imagination.

And the word?

The word can be

the music

that can be heard

when it is quiet,

and yet silent.

TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER          

Muzyka słowa

Piękny jest świat

rozmalowany muzyką słowa.

Jak

przelatujący motyl,

który przez chwilę

upaja kolorytem swego ciała,

zatrzymując

oddech spragnionych piękna.

Jego zmysłowy taniec

to wolność wyobraźni.

A słowo?

Słowo, może być

muzyką,

którą słychać

kiedy jest już ciszą,

a jeszcze milczeniem.

GARDENS OF SILENCE

In the gardens of silence

the words sound silence.

Those longing, desiring

do not whisper even from afar

It's good that they scream within it.

Maybe it heard them before,

maybe it dreamed about them before?

TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER          

Ogrody milczenia

W ogrodach milczenia

słowa dźwięczą ciszą.

Te wytęsknione, upragnione

nie szepczą nawet z oddali

Dobrze, że krzyczą w niej.

Może je kiedyś słyszała,

może je kiedyś wyśniła?

                                                                       

SILENCE OF DIALOGUE

With a sigh

you soothed my senses.

Sufficient were words,

those

unspoken.

Significant.

Strung like

beads.

The sighs soothed

the senses.

Silence of dialogue 

silence

that is spoken.

 TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER

 

Cisza dialogu

Westchnieniem

koiłeś moje zmysły.

Wystarczały słowa,

te

niewypowiedziane.

Znaczące.

Nanizane jak

korale.

Westchnienia koiły

zmysły.

Cisza dialogu 

milczenie,

które jest mową.

 

SHAPE OF LOVE

She painted him with thoughts,

she even felt a touch.

Silky hands

drawing on her lips

the shape of love.

She was with him,

probably

at the end of the earth

pulsating like…

like life.

The earth showered

with salty pearls.

At her Dream Beach,

she heard the waves

talking to the waves,

heard him saying:

I'm fine with you.

Did he lie?

Did they lie?

It's nothing

that he was just imaginary,

but

still possible.

For her, everything and nothing.

 TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER

 

Kształt miłości

Namalowała go myślami,

czuła nawet dotyk.

Jedwabiste dłonie

kreślące na jej ustach

kształt miłości.

Była z nim,

chyba

na końcu ziemi

pulsującej jak…

jak życie.

Ziemi obsypanej

słonymi perłami.

Na jej Plaży Marzeń,

słyszała jak fale

rozmawiały z falami,

jak powiedział:

dobrze mi z tobą.

Kłamał?

Czy one kłamały?

To nic,

że był tylko wyobrażony,

ale

przecież możliwy.

Jej wszystko i nic.

 

CLIFF

She still remembers

how they stood over the cliff,

staring at the bay.

In love.

She could smell the seaside breeze

and him, smelling of lust.

On the wrinkled tract

the glow of a passing lighthouse.

Veiled with an umbrella of love,

staring at each other.

Enveloped by the past,

they contemplated the future.

Inspired by themselves -

they flourished!

TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER 

 

Urwisko

Jeszcze pamięta

jak stali nad urwiskiem,

wpatrzeni w zatokę.

Zakochani.

Czuła woń nadmorskiej bryzy

i jego pachnącego pożądaniem.

Na zmarszczonej tafli

blask zachodzącej latarni.

Zawoalowani parasolem miłości,

wpatrzeni w siebie.

Otuleni przeszłością,

kontemplowali przyszłość.

Natchnieni sobą -

rozkwitali!

ELIZA SEGIET

ELIZA SEGIET – graduate with a Master's Degree in Philosophy, completed postgraduate studies in Cultural Knowledge, Philosophy, Arts and Literature at Jagiellonian University, as well as Film and Television Production in Lodz. Torn between poetry and drama. Likes to look into the clouds, but keeps both feet on the ground. Her heart is close to the thought of Schopenhauer: "Ordinary people merely think how they shall 'spend' their time; a man of talent tries to 'use' it". Author's works can be found in anthologies and literary magazines in Poland and abroad (Albania, Australia, Bosnia and Herzegovina, India, Kosovo, Scotland, Sweden, USA)

Eliza Segiet  – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych – Wiedza o Kulturze i Filozofia, Studiów Literacko Artystycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Studium Realizacji i Eksploatacji Telewizyjno-Filmowej w Łodzi. Rozdarta pomiędzy poezją a dramatem. Lubiąca  spoglądać w chmury, ale twardo stąpająca po ziemi. Jej sercu bliska jest myśl  Schopenhauera: „Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać”. Jej twórczość można znaleźć w antologiach i czasopismach literackich w kraju i poza granicami (m.in. Albania, Australia, Bośnia i Hercegowina, Indie, Kosowo, Szkocja, Szwecja, USA)