ROULA
POLLARD
ADVENTURE
I.
If Love is lost
Inside the walls
of words
Outside deserted
words
Between cold words
Under hidden words
Besides the
blindness
Of the blackness
of words
Love is fount
Between touch and
silence
Inside the
nudeness of eyesight
Voice of universe
two hearts
Inside expectant
words
world of unknown
Under the body of
passion
Affection of taste
Flood dreams to
sunrise
Bliss
overtaking time’s speed
Beyond hope of
expectations
Starry routes
Past the eyes of
the desert
Vision sees peace
continents apart
unite
No storm endangers
it
In a sea of
syllables and rhymes
When I see in your
eyes mine
our bodies (one)
again
© ROULA POLLARD
All rights reserved
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Όταν η αγάπη χάνεται
ανάμεσα στων λέξεων τους τοίχους
έξω από εγκαταλελλειμένες λέξεις
μέσα σε λέξεις παγωμένες
κάτω από κρυμένες λέξεις
πέρα απ’ την ύπαρξη τυφλή
του σκοταδιού των λέξεων
Η αγάπη ξαναβρίσκεται
σε αφή και στη σιωπή ανάμεσα
στη γύμνια μέσα των ματιών
του Σύμπαντος φωνή, δυο καρδιές
μέσα σε λέξεις αναμένουσες κόσμο του αγώστου
κόσμο στο σώμα όλο του πάθους
μέσα στης γεύσης τη στοργή
γεμάτη όνειρα με αυγή
ευδαιμονία που ξεπερνά ταχύτητα του χρόνου
Πέρα από αναμένουσα ελπίδα
σαν τις πορείες αστεριών
μακριά από ερημικά περάσματα
εκεί που συναντιέται το όραμα με την Ειρήνη
εκεί που απομακρυσμένοι ήπειροι ενώνονται
και από καταιγίδα πιά δεν κινδυνεύουν
σε θάλασσα από συλλαβές και ρίμες
όταν στα μάτια τα δικά σου
βλέπω τα δικά μου
ενώνονται ξανά τα σώματά μας.
© ROULA POLLARD
All rights reserved
PILGRIMAGE IN
TOGETHERNESS
I.
Along oceans I
sailed, along continents for centuries I walked,
In search of a
voice, in discovery of a soul…
Till our voices,
our vision, our routes united.
To fight against
the darkness of time,
To dilute hate
piled up during eons,
To prevent fear
from penetrating our cells,
To close the gap
of the man-made abyss,
To remove death’s
wings flying over us,
Masked as nuclear
weapons.
You, unknown to me
then, became beneficent,
Your silence
eloquent, eliminating distance of continents
Till Your sigh’s
echo broke the storm of indifference.
I overcame with
inner strength illness, pain, loneliness
Humanity's
strength I learned from you.
Along oceans I
sailed, along continents I walked barefoot,
In search of a
voice, in discovery of a soul.
In the springs of
courage, in search of water and food,
The essence of
life I discovered, since I met myself in you.
I.
Within new Justice
give me shelter,
See the starvation
of our countrymen,
Remind the world
of what it knows.
Who protects
unprotected orphans?
Who helps swollen
bodies to soothe their angry wounds?
Yet, a glowing
vision grows stronger by the hour.
God walks on our
land, stretches above the plains of our hearts
Like a giant
protective screen, extending hope to the horizon,
Narrowing the
distance between divided hearts.
Killing the
disguised demon of poverty,
Exterminating all
opposition against His guardian heart.
Unknown to me in
the past,
You are one body
with me on this journey
Our tongues taste
both pain and honey, with hope.
Together, we toil,
as one body for humanity
Until humankind
walks the land of Love
With Compassion.
© ROULA POLLARD
All rights reserved
ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ
I.
Σε ωκεανούς ταξίδεψα βαθειούς, σε ήπειρους περπάτησα αιώνες
Ψάχνοντας μια φωνή,
Μία ψυχή και μόνο αναζητήτησα…
Μέχρι που οι φωνές μας, το όραμα και οι δρόμοι μας ταυτίστηκαν
Να διώξουμε το συμπαγές σκοτάδι
Το μίσος να διαλύσουμε,
Το μίσος που βαραίνει την καρδιά αιώνες,
Να απαλλαγούμε από τον φόβο που διαπερνά τα κύταρά μας.
Να κλείσουμε το χάσμα της ανθρώπο-χτισμένης μας αβύσσου.
Να καταστρέψουμε όλα του θανάτου τα φτερά
Που αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια μας,
Όπλα πυρηνικά εκτοξευμένα.
Ναι, τότε δεν σε γνώριζα, αδερφέ, μα τώρα φίλοι,
Με τόση δύναμη η φωνή σου,
Τη μακρινή απόσταση ηπείρων καταργεί..
Ακόμα και ο αντίλαλος του στεναγμού σου
Διαλύει την αδιαφορία αιώνων.
Με δύναμη ψυχής ξεπέρασα όλες τις αρρώστειες,
Τη μοναξιά, τον πόνο νίκησα,
Έμαθα από σένα, αδερφέ, τη δύναμη του ανθρώπου.
Σε ωκεανούς ταξίδεψα βαθειούς,
Ξυπόλυτη περπάτησα σε αχανείς ηπείρους,
Στην έρημο του θάρρους ζήτησα ψωμί και γη,
Τα μυστικά του κόσμου ανακάλυψα μαζί σου.
ΙΙ
Δώσε μου καταφύγιο σε νέα Δικαιοσύνη,
Την πείνα δες των συνανθρώπων μας,
Στον κόσμο θύμισε αυτό που ξέρει.
Ποιός προστατεύει ανυπεράσπιστα ορφανά;
Ποιός τον θυμό καταπραύνει των πληγών σε σώματα πρησμένα;
Όμως, η δύναμη του οράματος σαν θαύμα, μεγαλώνει.
Στη γη μας περπατά ο Θεός,
Απλώνεται πάνω από τις πεδιάδες της καρδιάς μας
Σαν μια τεράστια οθόνη προστασίας,
Κρατάει την ελπίδα στον ορίζοντα.
Σε εχθρικές ψυχές ανάμεσα το μίσος σβύνει,
Τον δαίμονα της φτώχειας καθαιρεί,
Εξαφανίζει την αντίσταση
Που εναντιώνεται στην προστατευτική καρδιά του.
Στο παρελθόν, τελείως άγνωστοι,
Τώρα ένα σώμα, στο κοινό ταξίδι ενωμένοι,
Οι γλώσσες μας, χαρά και πόνο δοκιμάζουν, με ελπίδα.
Αγωνιζόμαστε, όλοι ένα σώμα για τον άνθρωπο
Να περπατήσουμε μαζί σε γη Αγάπης
Με Συμπόνοια.
© ROULA POLLARD
All rights reserved
ALONG THE LINES OF
SUMMER,
THE SPRING
On the
mountaintops of hope,
In the vastness of
reality, action and vision,
on the patterned
surface of mature eucalyptus trees,
on the branches of
the future,
On ethereal wisdom
of dawn,
On the song of the
wind scented by cypress trees,
On the soul of
mankind,
After the
departure of confusion
Along the railway
tracks of unfinished ideas,
of nations, on the national road of compassion,
on the continents of life,
where centerian trees sing
On the face of village
house rooftops,
On the staircases
of expected light,
On mountainous
footpaths of history,
On the rocky
extensions of the heart,
On the memory of a
past love affair,
In the warmth of
ocean currents,
under the waves
in a future
caress, on the kiss of the day,
On a summer
morning love affair ,
On the expected
existence of the future,
On yet unexplored
ancient sites,
true upon the
earth,
On the water of
the future,
At the spring of
the truth,
On the earth of
the body,
At the center of
balance,
precise upon the
earth,
I find you
powerful,
I discover your
body
In the deep ocean
of the heart
Freedom.
© ROULA POLLARD
All rights reserved
ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΎ, Η ΑΝΟΙΞΗ
Στις βουνοκορφές της ελπίδας
στην απεραντωσύνη της πραγματικότητας, σκέψης και οράματος,
σε σταμπαρισμένα σώματα ευκαλύπτων,
στα κλαδιά του μέλλοντος,
στην αιθέρια σοφία της αυγής,
στο τραγούδι του ανέμου μοσχομυρισμένου από κυπαρίσσια,
στην ψυχή της ανθρωπότητας,
μετά από την αναχώρηση της σύγχυσης
κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών απραγματοποίητων ιδεών
των εθνών, στους εθνικούς δρόμους της συμπόνιας
Στις ηπείρους της ζωής,
εκεί όπου αιωνόβια δέντρα τραγουδούν
στα πρόσωπα των σκεπών των χωριατόσπιτων,
στις αναβάσεις του αναμενόμενου φωτός,
στην ιστορία ορεινών μονοπατιών,
στις πέτρινες προεξοχές της καρδιάς,
στη μνήμη μιας παλιάς ερωτικής ιστορίας,
στη ζεστασιά ωκεάνειων ρευμάτων,
και από τα κύματα κάτω
Σε μελλοντικό χάδι, στο φιλί της μέρας,
στην ερωτική ιστορία καλοκαιρινού πρωινού,
στην αναμενόμενη ύπαρξη του μέλλοντος,
σε ακόμα ανεξερεύνητους αρχαιολογικούς χώρους
αληθινή, στη γη πάνω,
στο νερό του μέλλοντος,
στην πηγή της αγάπης,
στο χώμα του σώματος,
στο κέντρο της ισορροπίας,
στην ακρίβεια πάνω τη γης,
δυνατή σε ανακαλύπτω,
αποκαλύπτω το σώμα σου
στο βαθύ ωκεανό της καρδιάς μου
Ελευθερία.
©
ROULA POLLARD,
All rights reserved
No comments :
Post a Comment