ELIZA SEGIET

Eliza Segiet

IT WAS THE SAME

There will no longer be home,

smoke from the chimney.

There will be no tomorrow.

Rotten beams

cannot withstand the pressure of time.

In the crooked house

a hunched woman

– waits.

It's like it used to be,

out there behind the house flows a river.

Only now

the children do not have time to look at old age.

Time took away youth

– like the night takes away the evening.

There is no longer smoke from the chimney,

no chimney,

and there behind the house

still flows a river.

Było tak samo

Nie będzie już domu,

dymu z komina.

Nie będzie jutra.

Zmurszałe belki

nie wytrzymują naporu czasu.

W przechylonym domu

zgarbiona kobieta

– czeka.

Jest tak, jak było kiedyś,

tam za domem płynie rzeka.

Tylko teraz

dzieci nie mają czasu patrzeć na starość.

Czas zabrał młodość

– jak noc zabiera wieczór.

Nie ma już dymu w kominie,

nie ma komina,

a tam za domem

wciąż płynie rzeka.

EMPTINESS

She stacked the blocks of the future,

but she doesn’t know why.

She built a house,

but inside it’s cold and sad.

She hung the curtains,

but through the open window

blows emptiness.

In the greyness of life she has found doors,

but she does not have the key.

From the balcony, she saw a tall wall.

Will she jump over it?

Pustka

Poukładała klocki przyszłości,

ale nie wie po co.

Zbudowała dom,

ale w nim jest zimno i smutno.

Zawiesiła firanki,

ale przez uchylone okno

wieje pustką.

W szarości życia znalazła drzwi,

ale nie ma do nich klucza.

Z balkonu zobaczyła wysoki mur.

Czy go przeskoczy?

WHITE

Have you grew up already

from seeking an ideal?

Did you know

that beauty is only an addition?

So what

that it looks different now?

Let it wait,

let it see!

In you also lie dormant

frosted with white hair.

– Why was she concealing them?

She was afraid that

you prefer brown ones.

Biel

Wyrosłeś już

z szukania ideału?

Wiesz,

że uroda jest tylko dodatkiem?

Co z tego,

że teraz wygląda inaczej?

Pozwól jej poczekać,

pozwól zobaczyć!

W tobie też drzemią

przyprószone bielą włosy.

– Czemu je skrywała?

Bała się, że

wolisz szatynki.

TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER

ELIZA SEGIET

ELIZA SEGIET– graduate with a Master'sDegree in Philosophy, completedpostgraduatestudies in Cultural Knowledge, Philosophy, Arts and LiteratureatJagiellonianUniversity, as well as Film and TelevisionProduction in Lodz. Torn between poetry and drama. Likes to lookinto the clouds, but keepsbothfeet on the ground. Her heartisclose to the thought of Schopenhauer: "Ordinary people merely think how they shall 'spend' their time; a man of talent tries to 'use' it". Author'sworks can be found in anthologies and literarymagazines in Poland and abroad (Albania, Australia, Bosnia and Herzegovina, India, Kosovo, Sweden,Scotland,USA)

Eliza Segiet  – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych – Wiedza o Kulturze i Filozofia, Studiów Literacko Artystycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Studium Realizacji i Eksploatacji Telewizyjno-Filmowej w Łodzi. Rozdarta pomiędzy poezją a dramatem. Lubiąca spoglądać w chmury, ale twardo stąpająca po ziemi. Jej sercu bliska jest myśl  Schopenhauera: „Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać”. Jej twórczość można znaleźć w antologiach i czasopismach literackich w kraju i poza granicami (m.in. Albania, Australia, Bośnia i Hercegowina, Indie, Kosowo, Szkocja, Szwecja, USA.