DOROTA
JOLANTA SZUMILAS
CLOSING YOUR EYELIDS
Traveling awoke an
unspeakable longing
penetrating
painfully
Regardless of the
aim intensified fear, insecurity,
loneliness
Traveling without
someone close was like
closing your
eyelids when wind blows harder into your eyes.
Do not weep
God loves you
the animal that
you have taken in loves you
A book is your
Friend
They will protect
you
against negligence
*
Przymknięcie powiek
Podróż wzbudzała tęsknotę
niewypowiedzianą przenikającą aż do bólu
Mimo celu potęgowała smutek lęk niepewność
samotność
Podróż bez bliskiej osoby była jak przymknięcie
powiek w chwili gdy wiatr powiał mocniej w oczy
Nie płacz
Bóg Cię kocha
przygarnięte zwierzę Cię kocha
książka jest Przyjacielem
Oni Cię ochronią
przed lekceważeniem
niewypowiedzianą przenikającą aż do bólu
Mimo celu potęgowała smutek lęk niepewność
samotność
Podróż bez bliskiej osoby była jak przymknięcie
powiek w chwili gdy wiatr powiał mocniej w oczy
Nie płacz
Bóg Cię kocha
przygarnięte zwierzę Cię kocha
książka jest Przyjacielem
Oni Cię ochronią
przed lekceważeniem
------------------------------
AFTER-THE-WINTER
Spring is bursting
in
by the force of
winter almost gone
the winter is
giving in
this year
for now at least
is the winter
gone?
Is spring here?
Or is it something
in-between
unnamed
unspecified
weather conditions
**
Po-zimie
wiosna wdziera się siłą
nieobecnej prawie zimy
zima oddaje walkowerem pole
tego roku
na razie... przynajmniej
po-zimie?
przed-wiośnie?
czy coś pomiędzy raczej
nienazwane
nieokreślone
pogodowe stany
nieobecnej prawie zimy
zima oddaje walkowerem pole
tego roku
na razie... przynajmniej
po-zimie?
przed-wiośnie?
czy coś pomiędzy raczej
nienazwane
nieokreślone
pogodowe stany
----------------------------------------
Poets
Forgotten when
alive
Leave like all
others
Their world
Recorded in
perhaps a poem less known
Next to the
burning candle
Let it burn as to
prove
That we remember
them
***
Zaduszki
Zapomnianych Poetów
zapomniani już za życia
poeci
odchodzą jak każdy inny
Ich świat
zapisany wierszem mniej znanym może
obok zapalonej lampki
niech tli się w dowód pamięci
Ich istnienia
poeci
odchodzą jak każdy inny
Ich świat
zapisany wierszem mniej znanym może
obok zapalonej lampki
niech tli się w dowód pamięci
Ich istnienia
Dorota Jolanta
Szumilas
TRANSL. BY DOROTA BOGUMIŁA ZEGAROWSKA
No comments :
Post a Comment