Wednesday, February 1, 2023

ELIZABETA DONCEVSKA LUSHIN

 


Foreboding

 

Do not ask me

"Where"

Grab my hand

and lead me.

Because I can split the path

open thousands of paths

turn into them

and get lost in the darkest one .....

 

Do not let me talk.

 You talk!

 Because I can get carried away,

so enthralled, speaking on and on

put foreboding in your heart

and make your soul sick.

 

Do not ask me

"When"

Reign in my time!

Lead me to the future,

without ghosts from the past.

Because if you leave it to me,

I can get lost in time

and mistake

  always for never.

 

And I can

  turn it into years

... into centuries ...

I only know the present.

 

And do not leave me alone to love you.

You love me!

Love me like floodwaters,

a raging avalanche.

Like a volcano before waking up,

The sun before rising.

 

You love me!

Because I can fall into oblivion,

so I can unlove you.

 

ЈАНЅА

 

Не прашувај ме

„ Каде„

 Грабни  ме за рака

и води ме .

Оти јас можам патот да го раздвојам

илјадници патеки да отворам

по по нив да скршнам

и во најтемната да се изгубам.

 

Не оставај ме да зборувам.

 Ти зборувај!

 Оти јас можам да се занеасам ,

па така  занесена, раззборена

во срцето јанѕа да ти ставам

и душата да ти ја рзболам.

 

Не прашувај ме

„Кога“

Царувај во  моето време!

Води ме кон иднината,

 без призраци од минатото.

Оти ако оставиш на мене,

јас можам во времето да залутам

и да го испомешам

 секогаш со никогаш.

 

 

И  може

 во  години да го претворам,

во векови.

Јас ја познавам само  сегашноста.

 

 И не оставај  ме само јас да те сакам.

Ти сакај ме!

Сакај ме како вода надојдена,

лавина растркалена.

 Како вулкан пред будење,

Сонце пред изгревање.

 

Ти сакај ме!

Оти јас може да се заборавам,

па да те отсакам.

 

Елизабета Дончевска Лушин

 

Weaving The Universe

 

No bone has grown,

no flesh has bound,

ho heart has beaten

- without Love.

No song has been sung,

no painting has been painted

no house has been built

- without Love.

No cloth has been woven,

no lace has been knitted,

no golden thread has been gilded

- without Love.

 

We turn into specters,

dams to our hearts we build,

instead of living

- like ghosts we fade.

The song in us

           we shut it down

the light in us

             we did it

- without Love...

 

And we are light,

we are a song, we are love!

The whole Universe

-universe within us.

Tissue woven from

planets, comets,

sun and moon.

 Living tissue from

 millions of stars we are.

 

On the Cosmic Loom

- we are cloths.

The sounds of our feelings,

- they are threads.

Woven together

 - Cosmic unisons we create.

 

A universe of ancient truth

 we weave,

ancient truth from

the love of those before us,

of those after us.

 

A Universe,

we have woven from Love.

 

ТКАЕЊЕ НА ВСЕЛЕНАТА

 

Коска нема израснато,

месо нема врзано,

срце нема зачукано

-        без Љубов.

Песна нема испеано,

слика нема насликана

куќа  нема  изградено

-        без Љубов.

Платно нема исткаено,

вез нема навезен,

срма нема позлатена

-        без Љубов.

 

Во сеништа се претвараме,

брани на срцата градиме,

наместо да живееме

-        ко духови бледееме.

Песната во нас,

           ја замолкнуваме,

светлината во нас 

             ја придушуваме

-        без Љубов...

 

А светлина сме,

песна сме,љубов сме!

Цела Вселена

-        вселена во нас.

Ткиво исткаено од

планети, комети,

сонце и месечина.

 Живо ткиво од

милиони ѕвезди сме.

 

На Вселенскиот разбој

-        платна сме.

Звуците  од нашите чувства,

-        конци се.

Заедно вткаени

 - созвучја Вселенски создаваме.

 

Вселена од древна вистина

 ткаеме ,

древна вистина од

љубовта на оние пред нас,

на оние после нас.

 

Вселена,

од Љубов исткајавме.

 

Елизабета Дончевска Лушин

 

Roots

 

Should I start with water,

or with fire I should start

about my roots...

 

Or with wine!

So that tonight I will get drunk

like Bahanatka,

lustful and drunken mistress of Bacchus

and get life inside me flowing.

 

Because there is nothing as great in the world

-as being alive!

 

Alive from the age-old blood in you,

living life woven from a chain,

link by link intertwined

-a chain of molecules.

Molecules of ghosts and

shadows without shapes

great-grandmothers, grandfathers, mothers, fathers

- have been living lives in you,

for centuries.

 

They connect the worlds,

erase time

writhe their bodies in convulsions

and they imprint

your creation in the universe.

Ancient memories come to life

and they remind you

- A divine creation of their love

 you are!

 

Out of love knitted,

of golden pleats folded,

by sighs lifted up,

of light woven.

 

Living life without beginning and end!

Life from living tissue,

grown

of love and pain,

of fear and happiness,

loss and gain.

 

From extinguished fireplaces

and flared up again.

 

 And you have nothing else left

but life to live

and the root

 to strengthen

- hard, not to be uprooted at all.

 

And you have nothing else left

but life to live

 and branches to add,

leaves to put forth.

And to imprint with blood

your links

in the big chain,

to pass it on

drop by drop,

 link by link,

like the Holy Grail in timelessness,

like countless before you,

like those – the unforgotten

from oblivion.

 

Because there is nothing as great in the world

-as being alive!

 

КОРЕНИ

 

Да почнам со вода,

или пак со оган да почнам

за  корените мои...

 

Или со вино!

Па вечерва да се напијам

како Баханатка,

похотна и пијана љубовница на Бахус

и животот да го растечам во мене.

 

Оти нема ништо такво на светот

-        како да се биде жив!

 

Жив од крвта вековна во тебе,

жив живот исткаен од синџир,

алка по алка испреплетен

-        синџир од молекули.

Молекули од авети и

сенки без облици

прабаби, дедовци, мајки, татковци

-        живот живеат во тебе,

век – векуваат.

 

Ги поврзуваат световите,

го бришат времето,

телата во грч ги вијат

и твоето создавање

во вселената го втиснуваат.

Древни  спомени оживуваат

и те потсетуваат

-        Божествена творба на љубовта

 нивна  си!

 

Од љубов навезена,

од златни дипли надиплена,

од воздишки воздигната,

од светлина исткаена.

 

Жив живот без почеток и крај!

Живот од живо ткиво,

пораснато

од љубов и болка,

од  страв и среќа,

загуба и добивка.

Од огништа изгаснати

и пак распламтени.

 

 И ништо друго не ти останува

туку живот да живееш

и коренот

 да го зацврстуваш

-        тешко, ич да не се искорнува.

 

И ништо друго не ти останува

туку живот да живееш

 и гранки да додаваш,

разлистуваш.

И со крв да втиснуваш

твои алки

во големиот синџир,

да го пренесуваш,

капка по капка,

 алка по алка,

како Свет Грал во безвремието,

како безбројни пред тебе,

како оние – незаборавените

од заборавот.

 

Оти нема ништо такво на светот

-        како да се биде жив!

 

Елизабета Дончевска Лушин

 

ELIZABETA DONCEVSKA LUSHIN

 

Elizabeta Dončevska Lušin is a poet and prose writer born 1967 in Strumica, Macedonia. She graduated from the Faculty of Philosophy, „Ss. Cyril and Methodius“University of Skopje, Macedonia. She has published the novel "Behind the Rainbow", which, when it was published, entered the competition for the novel of the year (among the first 5 novels). The same novel went through its second edition. Her collection of poetry "Invisible Shapes" was published by the "New Babylon Literary Development Association" - Bitola (holder of recognition for the affirmation of the Macedonian language and literature). Her short story "Urban Game" is included in the collection of short stories "Parallel Life" - short stories by female authors, and the short story "Box of Oblivion" is part of the electronic collection "Quarantine Stories". Also, as a finalist, she is represented in the collection "Literary Sparks", and her fairy tale for children"Snowflake Love" was published in the school magazine "Drugarče"by Prosvetno delo. She has participated in many competitions where she has received several awards and recognitions. She has also published expert papers in the field of pedagogy, psychology, and education.

Елизабета Дончевска Лушин  е поетеса и  прозаистка родена 1967 во Струмица,  Македонија . Дипломирала на Филозофски факултет, „Св. Кирил и Методиј“ Скопје, Македонија. Досега  го има издадено романот  „Зад виножитото, кој кога е издаден влегува  во  конкуренција за роман на годината ( меѓу првите 5 романи). Истиот роман го доживеа и   второто  издание.  Има издадено и збирка поезија „Невидливи облици“,во издание на „Здружение за книжевен развој Нов Вавилон“- Битола  (носител на признание за афирмација на македонскиот јазик и литература) Нејзинот расказ  „Урбана игра“ е застапен во збирката раскази „Паралелен живот“ - раскази од женски автори, а расказот „ Кутија на заборавот“  е застапен во електронската  збирка „Карантински раскази“. Исто така  како финалист, застапена е и во збирката „Литературни искри“ , а нејзината   бајка за деца  „Снегулката љубов“ беше издадена во училишното списание „Другарче„ на Просветно дело.  Учествувала на многу конкурси каде има добиено и повеќе награди и признанија, Има издадено и  стручни трудови од областа на педагогијата, психологијата, образованието.

 


No comments :

Post a Comment