LEYLA IŞIK

LEYLA IŞIK

Almond Trees Have Been

Adorned With Flowers

Dou you know

The warmth

Of air

And water

And in soil has increased?

Dou you know

Away, far away

Bullets have choosen their targets

Many many youngsters

Many hopes

Have fallen on the ground

Their mothers

Their fathers

Their beloveds

And their offspring if any

Have choosen pain

In the first flush of youth?

Would you tell me what should be said about that soul

Who took some from the sky

And roared

Who took some from the rain

And his eyes rained

Who became rough and risen

Like seas

Who did not even hurt an ant

Who did not target a bird

Who did not have the heart to pick flowers

Which geography

What nation

What religion

What sect

What color

What race

What language

What speech

Does it matter?

That one, This one

And the other one is a human too. . .

I, you, we, they

Haven’t us come from soil?

Won’t our bodies turn into soil?

Why fight

Why become enemies

Why hold a grudge

Why hate? . . .

What is it we cannot share?

Mothers give birth

To Barış

To Mert

To Sevgi. . .

Do they choose war?

All sons must be PEACE

All girls LOVE

Then won’t this world be

Enough for all Souls?

BADEM AĞAÇLARI ÇİÇEKLERLE BEZENMİŞ

Cemre havaya

Suya

Toprağa düşmüş

Haberin var mı?

Uzakta çok uzaklarda

Kurşunlar hedefini seçmiş

Ömrünün baharında

Nice gençler

Nice umutlar

Toprağa düşmüş

Anası

Babası

Sevdiceği

Varsa çoluğu çocuğu

Acıyı seçmiş

Haberin var mı?

Gökten almış

Gürlemiş

Yağmurlardan almış

Yağmış gözleri

Kabarmış coşmuş

Denizler gibi

Ezmemiş bir karıncayı bile bile

Bir kuşu hedef bilmemiş

Çiçeği koparmaya kıyamamış bu cana

Söyler misin ne demeli?

Hangi coğrafya

Hangi millet

Hangi din

Hangi mezhep

Hangi renk

Hangi dil

Hangi lisan

Önemi var mı?

O da

Bu da

Şu da insan…

Ben, sen, biz, onlar.

Topraktan gelmedik mi?

Toprak olmayacak mı bedenlerimiz?

Bu kavga niye?

Bu düşmanlık

Bu kin

Bu nefret…

Nedir bölüşemediğimiz?

Analar doğurur

Barış’ı

Mert’i

Sevgi’yi

Savaşı seçer mi?

Tüm oğullar BARIŞ olmalı

Tüm kızlar SEVGİ

O zaman bu dünya

Tüm canlara yetmez mi?

22 Nisan 2016 01.30 İzmir –Kendi kendime

Yesterday I Again

Thought of you,

I took those best moments out of time

And could not ignore the lost ones.

It was the fog of the longings inside of me that fell on the windows.

It was not only my arm that extends after you, but also my heart,

I could not say, "Don't go, stay!"

DÜN BEN YİNE

Seni düşündüm.

O en güzel anları çıkarıp içinden zamanın,

Yitip gidenleri yok sayamadım.

İçimdeki özlemlerin buğusuydu düşen camlara.

Uzanan yalnızca elim değil, yüreğimdi ardından,

Sana ”Gitme, kal!” diyemedim.                                      

                                                

                                   

       

Yesterday I Again

Thought of you, a brush in my hand, f

irst I drew you on the walls,

the colors with which I will fill your image revolted,

my face disappeared

in the strength of black.

The rains of the sky lined up on the tips of my eyelashes.

DÜN BEN YİNE

Seni düşündüm elimde fırça, önce çizdim duvarlara,

Suretini dolduracak renkler isyana durdu, siyahın deminde kayboldu yüzüm.

Gökyüzünün yağmurları dizildi kirpik uçlarıma.

  LEYLA IŞIK