The
Truth
The ocean of love, the wine of the sea, the redemption of an
arrogant soul.
The hope dressed in fire, lonely criers on their doleful
watch.
The dance of dreamy dolphins, bending in fervor, pace of Fate.
The seabed's cover made of stone, full of sea urchins and
corals, well-known!
Absolute marvel of God, dawn-breaking horizon over the
rigged-ships.
Incense of Poetry shining, white bonfires, and other heavenly
signs.
The shapes of smiling gulls and swallows, welcoming the ships.
A magical touch of Ithaca, the novel of life, by the hands of
Almighty.
A fiery mermaid talking to me, laughing, euphoric to Katrina's
face.
Waggish notes of the grandpa, ceasing False Mind and hostile
waves.
The shapes of rowdy seamen, fable harbors, zenith of memories.
Blue myrtle by the sea, a haystack of Absolute, the sign of
winter.
Winters, summers of silence, still on sky-walk with the birds
of prey.
Battle cry over the wax Agelastas, where memories are gone by
wind of damn.
Moon looting the seabed, enchanting lost creatures to her
temple.
Stones with the hurtful thymes, speaking to the Universe with
word accordance.
Heaven replies with the cry, myrrh of the fires giving birth
to magnificent stories!
Peace marking the anger with calm waves, a death to the death.
Love and Peace are enlightening the Mind, seeking power in
riddles of Sphinx!
The Sphinx longs to die. The redeeming lighthouses – faces of
Truth!
(Translation Poms The Truth, The Elm Tree And The Voice Of Dr.
Miltiadis Ntovas By Anna Canic).
Αλήθεια
Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας
Ωκεανού η Αγάπη, της θάλασσας κρασί, η Ψυχή μιας αγέρωχης
λύτρωσης. Ντύθηκε η ελπίδα τη φωτιά, μοναχικών ντελάληδων θλιμμένη κουστωδία.
Χορός των δελφινιών ονειρεψιά, στα τόξα της συγκίνησης, βήματα της Ανάγκης.
Πέτρινη η χλαμύδα του βυθού, με κοραλλιών τα πούλουδα, τα κοσμοξακουσμένα!
Απόλυτο το θάμα τ’ Ουρανού, ενός Αντάρτη Ορίζοντα, στων καραβιών τα ξάρτια. Θυμίαμα
στο Φως των Ποιητών, των φάρων άσπρα κι άλαλα μηνύματα των άστρων. Χαμόγελο των
γλάρων οι μορφές και τα χελιδονόψαρα, των πλοίων οι εκκλήσεις. Άγγιγμα η Ιθάκη
μαγικό, μιας ζήσης η αφήγηση, με του Θεού τα χέρια. Γοργόνα θυμωμένη μου μιλά,
γελά κι εκστασιάζεται στις όψεις της Κατρίνας. Σημείωμα τ’ αγύρτη του παππού,
στου Ψεύτη Νου τα πέρατα, στα κύματα τα ξένα. Σημείο στις χοές των ναυτικών,
των λιμανιών τα ονείρατα, των ήλιων οι θυμίσεις. Γήινη της θαλάσσης η μυρτιά,
κι η θημωνιά τ’ Απόλυτου, π’ ορίζει τους χειμώνες. Χειμώνες, καλοκαίρια της
σιγής, μα και της περιήγησης με τα ξεφτέρια τ’ Άστρου. Κέρινες του Αγέλαστου οι
ιαχές, συνάντηση ενθυμήσεων, μ’ αγέρι ματωμένο. Φεγγάρια το βυθό λεηλατούν,
μαγεύουν τα αλύτρωτα, πλάσματα του ναού του. Πέτρες με το θυμάρι που πονά,
μίλησαν με τα Σύμπαντα στη σύναξη των λόγων. Κραυγές οι αποκρίσεις τ’ Ουρανού,
μύρο φωτιάς που γέννησε όμορφες διηγήσεις! Σημάδι με Ειρήνης το θυμό, είν’ τα
γαλήνια κύματα, θάνατος του θανάτου. Αγάπη και Ειρήνη Φως του Νου, π’ αναζητεί
τη δύναμη στα αινίγματα της Σφίγγας! Της Σφίγγας που ποθεί θανατικό. Σήμαντρα
απολύτρωσης, οι όψεις της Αλήθειας!
The Elm Tree
Breeze of the ocean brings its boastful scent,
Lighting the sacred fire to the stars' content.
Facing events, life aspects and its goal
You feel the Universe reply within your soul.
The razor of the stars, the flashes out of still
The trident is an axe, turning the fiery wheel.
Poseidon's shape I see upon the spear that hits,
Platonic winter leaves the fingerprints.
The ship of Odysseus, wounded by the waves,
The journey of Perseus to Medusa's place.
Response is like the stone, lost in a dolphin dance,
Our prayers are the notes, that bring us to the gods.
Up to the Siren stars, back to the edge of Mind,
Beneath the sacred arch redemption brings the sky.
Eternal life – or flaw, the vigil has its tide,
The gods, themselves in need, will hardly hear the cry.
The feelings are like fires, dreams don't have an end,
Our hopes will meet desires, wishes stay unbent.
I hear the Mermaids talk, they kiss me out of fun,
As nightingales go silent on the Elm of Sun.
(Translation Poms The Truth, The Elm Tree And The
Voice Of Dr. Miltiadis Ntovas By Anna Canic).
Φτελιά
Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας
Ωκεανού τ’ αγέρι, μύρο που επαίρεται. Θάλασσας αγιοκέρι, που τ’ άστρα χαίρεται!
Συνάντηση συμβάντων, των όψεων της ζωής. Χαμόγελο Συμπάντων, στα μύχια της Ψυχής.
Βυθού τ’ αστροπελέκι, οι λάμψεις της σιγής. Τρίαινα είν’ και πελέκι, της ρότας της οργής.
Μορφή του Ποσειδώνα, στ’ άσπιλα δόρατα. Πλατωνικού είν’ χειμώνα, τ’ αποτυπώματα.
Καράβι τ’ Οδυσσέα, της θάλασσας πληγή. Ταξίδι του Περσέα, στης Μέδουσας τη γη.
Πέτρινες οι αποκρίσεις, χορός των δελφινιών. Σημείωμα οι δεήσεις, στ’ άστρα των θεαινών.
Στ’ άστρα των Νηρήϊδων, στα πέρατα του Νου. Ονειρικών Αψίδων, λυτρώσεως τ’ Ουρανού.
Ψεγάδι η αθανασία, των νεκρικών χοών. Θλιμμένη η ικεσία, των άπορων θεών.
Φωτιές οι συγκινήσεις, τ’ Ονείρου ο πηγαιμός. Ελπίδας συναντήσεις, τ’ Απείρου ονειρεμός.
Γοργόνες μου μιλάνε, μου στέλνουνε φιλιά! Τ’ αηδόνια σιωπάνε
στου ήλιου τη φτελιά!
The Voice
The voice of Proteus, human freedom, Light of the Past.
Stormy faces, gray ocean that passes away.
Tear of the Evening star is drowning in grave silence.
Another prayer, world is breathing in and out.
Sea urchins, waltzing dolphins, notes of ocean-blue.
The dwelling-place of Nereids, their wandering, their incense.
My journey has the spirit of the Odyssey, its mind and soul!
I keep reaching out to soil of Ithaca, so distant and so
foreign.
In the depth of the sound there's inscription on the magic
stone.
Mysterious events, full of emotions – sad and false.
The Mermaid, my sister, is crying from heights of the past.
Remembering of bitterness and pleas, engraving nudity.
The seagulls, silent callers of the Sun, witnesses of the
miracles.
Fate of the Stars, setting the pace of sailors' destiny.
Appeal to God, with fires of creation, raising up the Arch of
conscience and respect!
To the stars of the dead, among the drying stones and ships.
The pond of the Holiest, where she holds all the corals of the
Universe.
The visions or a flying stork in grandpa's tales.
The hurtful wax, the praying faces, fading of the words.
Land of Hope by the Ithacan sea, I await your redemption!
(Translation Poms The Truth, The Elm Tree And The
Voice Of Dr. Miltiadis Ntovas By Anna Canic).
Αχός
Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας:
Του Πρωτέα ο αχός, λεύτερο τ’ αγέρι, Φως τ’ Αλλοτινού.
Θυμωμένες οι όψεις, γκρι Ωκεανού που προσπέρασε. Δάκρυ Αποσπερίτη, νεκρικής
σιγής, η κατάνυξη. Άλαλες δεήσεις, κοσμοχαλασιάς το ανάσασμα. Πούλουδα
θαλάσσης, βαλς των δελφινιών, μπλε σημείωμα. Των Νηρήϊδων γη, στων
περιπλανήσεων, το θυμίαμα. Μύρο του Οδυσσέα, η Ψυχή κι ο Νους, στο ταξίδι μου!
Μιας Ιθάκης χους, μακρινής και ξένης, που όλο κι άγγιζα. Του βυθού οι ιαχές,
πέτρας μαγικής, το ανάγνωσμα. Μυστηρίων συμβάντων, η θλιμμένη κι η ψεύτρα
συγκίνηση. Δάκρυσε η Γοργόνα, ζήσης αδερφή, στις χοές παρελθόντων υψώσεων!
Θύμηση θυμού κι ικεσία, μιας ανάγλυφης γύμνωσης. Γλάροι σιωπηλοί, ήλιων οι
επισκέπτες, στων απόρων θεαινών τη συνάντηση. Της Ανάγκης τ’ Άστρο, ναυτικών
ορίζει τα αλύτρωτα βήματα. Έκκληση θεού, με φωτιές της πλάσης, για Αψίδα
σεβασμού και συνείδησης! Τ’ άστρα των νεκρών, πέτρες μα και πλοία των Ονείρων,
που στέρεψαν. Στέρνα Παναγιάς, κοραλλιών οι κτήσεις, με Απείρου σημεία του
Σύμπαντος. Του παππού τ’ αγύρτη, στις εικόνες που λελέκι εκόμισε. Κέρινο
κεντρί, όψεις που πονάνε, των δεήσεων, τα λόγια τα δεύτερα. Της ελπίδας γη,
θάλασσα Ιθάκης, προσμονή μιας επόμενης λύτρωσης!
MILTIADIS
NTOVAS
MILTIADIS
NTOVAS or
Dovas was born
in Ioannina of
the Greece in
1972. He studied Philosophy and
Pedagogy and is a PhD of Philosophy
a the University of
Ioannina. He works as an Professor.
He co-write essays,
fairy tales and five
thousand poems, nine
thousand haiku and
tristiches and two
epics. He published nine poetry
collections and one scientific
study.
No comments :
Post a Comment