EFTICHIA KAPARDELI

 

In The Mirror Of Time

 

Bare flowers

rolling in the waves of vastness

Without beginning and end

the  souls awaken

and they penetrate me

they transform me, they waste me

 

In Ancient crypt

the colors Eternal survive

inside the mirror travel time

 

At the root of the earth

one day we will meet

the good weather of the harvest time

Between desires

which will finally be ours

Our crystal unique tears

painting in the Sun of Dawn

the bright signs

 

 

Πάντα με την Ανατολή θα υπάρχει η Ελπίδα στην καρδιά μας

Στο κάτοπτρο του χρόνου

 

Γυμνά λουλούδια

κυλούν στων κυμάτων την απεραντοσύνη

Χωρίς αρχή και τέλος

τις ψυχές ξυπνούν

και με διαπερνούν ,με μεταμορφώνουν, με σπαταλούν

 

Σε Αρχαία κρύπτη

τα χρώματα Αιώνια επιζούν

μέσα στο κάτοπτρο του χρόνου ταξιδεύουν

 

Στην ρίζα της γης

κάποτε θα ανταμωθούμε

τον καλό καιρό της συγκομιδής

Ανάμεσα σε επιθυμίες

που θα είναι πια δικές μας

ζωγραφίζοντας στου Ήλιου της Αυγής  τα

φωτεινά  σημάδια

Τα κρυστάλλινα μοναδικά δάκρυα μας

 

Eternal Shadows

 

Eternal shadows in

book of love we are

flowers set the new flower

we give to the bees

buds, hearts on

a delusion in a daydream

in a love with kisses

airless, sanctified

We are whispers

secrets of shells

at the bottom of sleep forgotten

 

Αιώνιες σκιές

 

Αιώνιες σκιές στο

βιβλίο της αγάπης είμαστε

λουλούδια που το νέο ανθάκι

χαρίζουμε στις μέλισσες

μπουμπούκια ,καρδούλες σε

ένα παραλήρημα σε μια ονειροπόληση

σε έναν έρωτα με φιλιά

ανάερα ,αγιασμένα

Ψίθυροι είμαστε

μυστικά των κογχυλιών

σε βυθό ύπνου ξεχασμένα

 

First Resurrection

 

Poor settlements

stilts, wooden houses

 forgotten

 of another era

 

How can I be silent anymore

years I lived in bare landscapes

and I cob thin, fragile

deranged

in the morning water show and

 the momentum of the air

 

But today, nice people

They circled the square

Oh! what a reward!

blue light, roar, first Resurrection

The New Spring is shining

It changes colors

bathed in the gold of the Sun.

traps passers-by

With hopes and miracles

 

 

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Φτωχοί συνοικισμοί

παραπήγματα ,ξύλινα σπίτια

ξεχασμένα μιας άλλης εποχής

 

Πώς να σωπάσω πια

χρόνια ζούσα σε τοπία γυμνά

και εγώ στάχυ λεπτό, εύθραυστο

αποκαμωμένο

στην πρωινή νεροπομπή και

του αγέρα την ορμή

 

Μα σήμερα οι ωραίοι άνθρωποι

Κύκλωσαν την πλατεία

Ω! τι αμοιβή !γαλάζιο φως

Βουή, πρώτη Ανάσταση

Λάμπει η Νέα Άνοιξη 

Αλλάζει χρώματα

λουσμένους  στου Ήλιου το χρυσάφι

τους περαστικούς παγιδεύει

Με ελπίδες και θαύματα

 

EFTICHIA KAPARDELI