Monday, April 1, 2024

EMILIJA TODOROVA

 



The Word keeper

 

This room

doubtful like a peach

tenanted Monday to Friday by his words -

quite cheaply in today's market -

bearing the prints of his weak vowels on the mirrors

and glasses of stale vodka

bruising on the inside

with narratives

unable to leave

 

this room

of corners sharp as a quill

peeling letters that float

like hapless kites

never to stain a page

with their true meaning

 

this room

in the uneasy stillness of hope

inhales the flavours of his voice

fearful they might fade

as he locks the door behind him

ready to meet the weekend

wordless

 

in the room

someone names

the units of time

after his return

 

ЧУВАРОТ НА ЗБОРОВИ

 

Оваа соба

Сомничава како праска

Населена од понеделник до петок со неговите зборови -

мошне евтино за денешни услови –

со отисоци од неговите меки вокали по огледалата

и чашите застоена вотка

измодричена однатре со наративи

неспособни да заминат

 

оваа соба

со ќошиња остри како перо

лупи букви што лебдат

како беспомошни змејови

осудени да не остават ниту дамка на хартија

со нивното вистинско значење

 

оваа соба

во нелагодната тишина на надежта

ги вдишува вкусовите на неговиот глас

плашејќи се дека ќе избледнеат

кога ќе ја затвори вратата зад себе

подготвен да го дочека викендот

немушт

 

во собата некој

ги именува

единиците време

според неговото враќање

 

Punctuating The Garden

 

I collapse among the roses

like a heavy exclamation

perhaps a thorn

unexpectedly I'd say

from here the sky appears farther

I break a chunk off it and place it

in parentheses

to explain myself

I really have to slow down my

breathing

one-two

dot dot dot

one-two

dot dot dot

 

grasses delicately suck my strength

while I’m pulling commas out of my pockets to separate them

they forge me into a question mark

what is to be done when

there is so much I don't know

 

Gardens eat their children

my mother said once

bent over the onion bed

she had misplaced the full stop somewhere

and her voice was left hanging under the chin

 

While I’m deliberating if it's time to rise

words are already sprouting from my palms

yet I lack e marks for them

 

I’d best wait

to be devoured by the verse

 

ИНТЕРПУНКЦИЈА НА ГРАДИНАТА

 

Паѓам во розите

како тежок извичник

можеби трн

би рекла неочекувано

небото изгледа повисоко оттука

му кинам парче и го ставам меѓу загради

за да се дообјаснам

навистина треба да го забавам дишењето

еден-два

три точки

еден-два

три точки

 

тревите деликатно ми ја цицаат силата

додека од џебовите вадам запирки да ги одвојам

ме свиткуваат во прашалник

што да се прави кога има толку многу што не знам

 

Градините ги јадат своите деца

рече мајка ми еднаш

наведната над леата со кромид

ја беше затурила точката некаде

и гласот остана да и’ виси под брадата

 

се думам дали ми е време да се исправам

а веќе од дланките ми никнуваат зборови

за кои немам соодветни знаци

 

најдобро да почекам

да ме проголта стихот

 

When My Father Died

 

My mother sliced some bread

spread lard evenly on it

sprinkled salt and paprika

without ever making a move

still and straight like the grey stripes

of the wallpaper in the room

that was our wound and our balm

 

a starched shirt

hung befuddled on a coathanger

looking for the missing warmth

and an appropriate tie

its whiteness obviating

the need for light

 

we sat firmly on the old wooden chairs

hardening like the lard

lending our weight to the floor

holding down the house

defying the November wind

in the absence of a roof

 

waiting for a pulse

 

КОГА УМРЕ ТАТКО МИ

 

Мајка ми насече малку леб

го намачка со маст

и посипа со сол и црвен пипер

без да направи и најмало движење

нема и права како сивите линии

на тапетот во собата

која беше наша рана и наш мелем

 

колосана кошула

обесена на закачалка збунето

ја бараше исчезнатата топлина

и соодветна вратоврска

со белината негирајќи ја

потребата од светлина

 

а ние седевме цврсто

на старите дрвени столови

стврднувајќи се како маста

позајмувајќи му тежина на подот

држејќи ја куќата на место

опирајќи му се на ноемврискиот ветер

во отсуство на покрив

чекајќи пулс

 

Gravity

 

There are words snatched by birds

high up in the branches

they make nests from them

lay eggs

and hatch beginnings

of which I will not be a part

sometimes I raise my head

and see them circling above me

 

another time at a bus station

a pink balloon flies in

I don't know if it's waiting for a bus

because it is tired of flying

or because it just wants to be around people

when I give it a wave it disappears

 

occasionally I see people detaching from the ground

soaring above the buildings

some carry a newspaper under the arm

but most of them have a mobile phone in their hand

if I call to ask them if everything is okay

I don't get an answer

perhaps my voice doesn’t reach further than my step

 

my step is getting unsteadier

as if doubtful about where it belongs

if it departs let it leave me

atop a mountain

 

what holds me to the ground

is not gravity

 

ГРАВИТАЦИЈА

 

Има зборови однесени од птици 

високо во гранките 

од нив прават седела

во нив несат јајца

и испилуваат почетоци

од кои нема да бидам дел

понекогаш ја кревам главата

и ги гледам како кружат над мене

 

другпат на автобуска станица

долетува розов балон

не знам дали чека автобус

зашто му е преку глава од летање

или едноставно сака да биде меѓу луѓе

кога му мавнувам исчезнува

 

напати гледам луѓе како се одлепуваат од земја и се извишуваат над зградите

некои носат весник под мишка

но повеќето се со мобилен во рака

ми се случило да им довикнам

да ги прашам дали е сѐ во ред

одговор не добивам

можеби гласот не ми досега

подалеку од чекорот

 

чекорот ми станува сѐ понесигурен

како да се двоуми каде припаѓа

ако си замине барем да ме остави

на врв-планина

 

она што ме држи за земјата

не е гравитација

 

Genesis

 

I open one eye

a world of love is born

I open the other eye

and settle in it porous

 

ГЕНЕЗА

 

Го отворам едното око

свет од љубов се раѓа

го отворам другото

и се населувам во него порозна

 

EMILIJA TODOROVA

 

EMILIJA TODOROVA is a Macedonian Australian writer. Born in Skopje, Macedonia, in 1989 she migrated to Australia where she has held various executive managerial and leadership positions. She was engaged in a teaching capacity at the School of Modern Languages at Macquarie University, Sydney, for several years. Emilija started writing and freelancing while still living in her homeland. She was a regular contributor to a couple of newspapers, as well as the Third Programme of Radio Skopje and was one of the founders and Deputy Editor of a youth magazine for popular science. Emilija has won numerous awards in Macedonia, former Yugoslavia and Australia for poetry written in the Macedonian language, as well as awards in Australia and in the US for poetry and other literary forms in English. For her collection of poems Gravity Emilija received the 2022 Stojan Hristov Award at one of the world’s largest and most reputable international poetry festivals Struga Poetry Evenings for the best poetry book by an expat. In the same year she was a runner-up in the prestigious Nova Makedonija short story writing competition. Her poems have been published in literary magazines and periodicals, and her work included in several anthologies, more recently in the poetry almanac Frida – Women Speak (Književne vertikale, Belgrade 2023), Redefining poetry anthology (Litterateur RW, 2023), Woman Scream, International Poetry Anthology of Female Voices (Grito de Mujer, 2023), poetry selection Skopje Ascents (Feniks, Skopje 2023), Nano poems for Africa (Silk Road Literature Anthology, 2023), Senior Stories collection of short stories (selection by the Fellowship of Australian Writers – NSW, 2022), Poems for Skopje (Feniks, Skopje 2021) and  Contemporary Short Literary Forms (Feniks, Skopje 2021). Emilija translates from English, Macedonian, Serbian and Bulgarian. For exceptional achievements in her career, she has been awarded, among others, the Australian Public Service Medal and a medal for advancing multicultural Australia.


No comments :

Post a Comment