ELIZABETA DONCEVSKA LUSHIN

 

Obscenely Naked

 

One day, just like that

I will take out all the fears

from me

and from all alignments

and realignments

I will take off my chain link.

So may the chain keep on bending,

and up into the heavens

and down into the abyss!

May it bend - without me.

 

I will unscrew from the machinery

this wheel of mine

so may it feel free

to spin aimlessly in circles

tripping over my curves.

 

These days,

in plain sight

I will spread all the flaws,

I will bring them out of the darkness

 I will illuminate them under the light,

so let all the flaws and cracks

shine brightly

Let them gape

like eyes wide open,

like bright holes in rocks.

 

And I will burn all the frames

those tight around me,

so I will breathe in air freely.

And I will break all the norms,

along with all the shackles

and chains of civilization...

 

And so shamelessly cheeky

            - I will stay naked.

The naked me

        - of bones, blood and flesh

I will stand up in front of me.

Perfect, born from

       - the imperfect.

Made of flaws and cracks,

       - more beautiful than ever.

 

The naked me

      - of bones, blood and flesh

I will sneak into a wolf's den

and among the wolves I will find myself again.

Imperfectly beautiful,

           -more perfect than ever.

 

БЕЗОБРАЗНО ГОЛА

 

Еден ден така,

ќе ги извадам сите стравови

од мене

и од сите устројувања

 и престројувања

алката моја ќе ја извадам.

А синџирот нека продолжи да си се вие,

и угоре во небеса

 и надолу во бездна!

Нека се вие  – без мене.

 

Тркалцето мое од машинеријата

ќе го отштрафам,

па кругови бесцелни,

 слободно нека си врти

препнувајќи се на моите кривини.

 

Деновиве,

на виделина

сите мани ќе ги  ги распостелам,

од темнината ќе ги извлечам

под светлото ќе ги расветлам,

па силно нека блеснат

фалинките и пукнатинките

Нека зјаат

како очи ококорени,

како светли дупки во карпите.

 

 

И сите рамки ќе ги запалам

оние стегнатите  околу мене,

па воздух слободно ќе вдишам.

И сите норми ќе ги испокршам,

со се′ стеги и

цивилизациски  синџири...

 

И така бесрамно безобразна

-        гола ќе останам.

Голата јас

-        од коски, крв и месо

пред мене ќе си застанам.

Совршена, родена од

-        несовршеното.

Создадена од фалинки и пукнатинки,

-        поубава од било кога.

 

Голата јас

-        од коски, крв и месо

во волчјо дувло ќе се протнам

и кај волците повторно ќе се пронајдам.

   Несовршено убава,

-        посовршена  од било кога.

 

Елизабета Дончевска Лушин

 

In Passing

 

Tonight,

in passing,

do not hold your breath

breathe me in!

- I will smell like a cream after a bath,

like a raindrop on a sandy beach,

like asnowflake before it melts.

 

Do not be scared

from sloppy words,

or failed attempts!

Do not waste the night

seducing the seduced.

- I am not untouchable,

there is no such in the world!

 

Tonight,

in passing

play out the longing in you

and play with the passion in me.

Lean in, kiss me

 and remember

- I am a woman to love!

 

And do not be petrified,

step freely

and keep walking

-        towards me.

take my hand

transfer me over your shoulder, if you need to

just take me to your bed.

 

Tonight, with

courage arm yourself,

from homemade brandy

get drunk and

pull me out of my dream,

then hold me in your arms.

- I am not made of glass.

I am for loving!

 

Tonight,

let's finish

with this passing,

so that I can put together

an eye to an eye

and finally

- fall asleep loved.

 

НА РАЗМИНУВАЊЕ

Вечерва,

на разминување,

не  запирај го здивот,

вдиши ме!

-        Ќе ти мирисам на крем по капење,

на капка дожд на песочна плажа,

на снегулка пред топење.

 

Не плаши се

од зборови невешти,

обиди неуспешни!

Не троши ја ноќта

заведувајќи го заведеното.

-        Не сум недопирлива,

такви на светот не нема!

 

Вечерва,

на разминување,

разиграј го копнежот во тебе

и поиграј си со страста во мене .

Наведни се, бакни ме

 и сети се

-        Жена за љубење сум!

 

И не се скаменувај,

пружи го чекорот слободно

и продолжи да одиш

-        кон мене.

Фати ме за рака,

ако треба и преку рамо префрли ме,

само в кревет однеси ме.

 

Вечерва, со

храброст наоружи се,

од ракија домашна

опијани се и

од сонот извади ме,

па во рацете стисни ме.

-        Не сум од стакло.

За љубење сум!

 

Вечерва,

да завршиме

со ова разминување,

па да можам око на око

 да склопам

и конечно

- љубена да се наспијам.

Елизабета Дончевска Лушин

 

The Fear Of The Mortals

 

I do not think of you.

I do not think of you

when my walk is slow,

my shoulders are hunched and my heart is heavy.

Then I do not think of you

and I do not care

are you near or far

...or do you even exist?

 

I think of you at night.

On those nights when my thighs

are filling me with life,

when my body

is wrapped up around another body,

and my soul soars up in the sky.

Well then I think of you!

And I do not know if

I tremble from pleasure or from fear.

 

I think of you

and I long for you to forget me.

To forget

That I was born, that I live.

That I exist.

 

And then

- out of fear,

I spread my thighs even more

I fill them with life

and like a dambefore you,

alive –I raise life.

 

I lurk in the nights and

- out of fear,

I tremble before you

 like a fading star.

I'm looking for a place to hide

To become invisible,

so you never remember me

even when you are most bored.

 

On the nights I love

- out of fear

 I fall on my knees before you

and I beg you to forget me.

And to forget my date of birth.

That I exist, That I live

to forget.

 

Forget me!

May my mouth remain red,

my body lush,

My hair loose and my heart alive

- so that I may live eternally.

 

Forget me, forever!

 

СТРАВOТ НА СМРТНИТЕ

 

Јас тебе не те мислам.

Не те мислам

кога одот ми е забавен,

плеќите подвиени,а срцето тешко.

Тогаш не те мислам

и ич не ми е гајле

дали си близу или далеку,

...дали постоиш.

 

Те мислам во ноќите.

Во оние ноќи кога бедрата

со живот ми се полнат,

кога телото

околу друго тело се вие,

а душата во небото се вивнува.

Е тогаш те  мислам!

И незнам дали  

од сласт или од страв треперам.

 

Те мислам

и копнеам да ме заборавиш.

Да заборавиш

оти сум се родила, оти  живеам.

Оти постојам.

 

И тогаш

-        од страв,

уште повеќе бедрата ги ширам

со живот  ги полнам

и како брана пред тебе,

жив - живот подигам.

 

Се притајувам во ноќитеи

-        од страв,

пред тебе треперам

 како ѕвезда на згаснување.

Барам место каде да се скријам,

во невидлива де се престорам,

па никогаш да не се сетиш на мене

дури и кога најмногу се досадуваш.

 

Во ноќите кога љубам,

-        од страв

 на колена пред тебе паѓам

и те молам да ме заборавиш.

 И датата на раѓање да ми ја заборавиш.

Оти постојам, оти живеам

да заборавиш.

 

Заборави ме!

Нека ми остане устата црвена,

телото бујно,

Косата распуштена, а  срцето живо

-        па да живеам вечно.

 

Заборави ме, за навек!

 

Елизабета Дончевска Лушин

 

 

ELIZABETA DONCEVSKA LUSHIN

Elizabeta Dončevska Lušin is a poet and prose writer born 1967 in Strumica, Macedonia. She graduated from the Faculty of Philosophy, „Ss. Cyril and Methodius“University of Skopje, Macedonia. She has published the novel "Behind the Rainbow", which, when it was published, entered the competition for the novel of the year (among the first 5 novels). The same novel went through its second edition. Her collection of poetry "Invisible Shapes" was published by the "New Babylon Literary Development Association" - Bitola (holder of recognition for the affirmation of the Macedonian language and literature). Her short story "Urban Game" is included in the collection of short stories "Parallel Life" - short stories by female authors, and the short story "Box of Oblivion" is part of the electronic collection "Quarantine Stories". Also, as a finalist, she is represented in the collection "Literary Sparks", and her fairy tale for children"Snowflake Love" was published in the school magazine "Drugarče"by Prosvetno delo. She has participated in many competitions where she has received several awards and recognitions. She has also published expert papers in the field of pedagogy, psychology, and education.

Елизабета Дончевска Лушин  е поетеса и  прозаистка родена 1967 во Струмица,  Македонија . Дипломирала на Филозофски факултет, „Св. Кирил и Методиј“ Скопје, Македонија. Досега  го има издадено романот  „Зад виножитото, кој кога е издаден влегува  во  конкуренција за роман на годината ( меѓу првите 5 романи). Истиот роман го доживеа и   второто  издание.  Има издадено и збирка поезија „Невидливи облици“,во издание на „Здружение за книжевен развој Нов Вавилон“- Битола  (носител на признание за афирмација на македонскиот јазик и литература)

Нејзинот расказ  „Урбана игра“ е застапен во збирката раскази „Паралелен живот“ - раскази од женски автори, а расказот „ Кутија на заборавот“  е застапен во електронската  збирка „Карантински раскази“. Исто така  како финалист, застапена е и во збирката „Литературни искри“ , а нејзината   бајка за деца  „Снегулката љубов“ беше издадена во училишното списание „Другарче„ на Просветно дело.  Учествувала на многу конкурси каде има добиено и повеќе награди и признанија, Има издадено и  стручни трудови од областа на педагогијата, психологијата, образованието.