ALINA ANNA KUBERSKA

 

Do We Have To Call A Spade A Spade

 

the passage of time

hurts with pain

we pretend to be healthy

we want to chase away

the harbingers of old age

every day we use a smile

to make ourselves indifferent

renovation will not help

conservator will bring back the glow for a while

eyes will shine as before

just for one day

we will be living imaginatively

tickling unquestioningly

our Ego

and then the fear

lying dormant in the recesses

will dance with destiny

 

Czy wszystko musimy nazywać po imieniu

 

upływ czasu

wgryza się bólem

udajemy zdrowych

chcemy przegonić

zwiastuny starości

codziennie próbujemy

znieczulać uśmiechem

renowacja nie pomoże

konserwator na chwilę

przywróci blask

oczy zabłyszczą jak dawniej

choć jeden dzień

pożyjemy z fantazją

łaskocząc bezkrytycznie

nasze Ego

by znowu w zakamarkach

uśpiony strach

zatańczył z przeznaczeniem

 

Life Begins With

 

first breath

learning to walk

to speak

infatuation

throes of love

dreams

failures

entering adulthood

choises

being together

children

and then come the days

when I collect good memories

accustoming myself to the loneliness

relieving the pain with poetry

the autumn of life

fulfillment written all over my face

let it last

 

Życie zaczyna się od

 

pierwszego oddechu

nauki chodzenia

mówienia

zauroczenia

miłosnego uniesienia

marzeń

porażki

wkroczenia w dorosłość

wyborów

życia we dwoje

dzieci

aż przychodzą dni gdy

kolekcjonuję dobre wspomnienia

oswajam czas przed samotnością

poezją uśmierzam ból

jesień życia

wypisana na twarzy spełnieniem

niech trwa

 

Grandma Antosia

she would stubbornly cling to the old things

being afraid she would lose herself

when she parted with her tile stove

after all, it belonged to her life

the world was too modern for her

did not follow her path

I remember her putting flatbread on the baking tray

and her smile that she made it for me

I am moved at the very mention of it

because it reminds me of a happy childhood

 

Babcia Antosia

 

uparcie trzymała się starych rzeczy

bała się że straci siebie

gdy rozstanie się z kuchnią kaflową

przecież należała do jej życia

dla niej świat był zbyt nowoczesny

nie szedł jej drogą

pamiętam jak kładła podpłomyki na blasze

i uśmiech że robi je dla mnie

ja wzruszam się na samo wspomnienie

bo przypomina szczęśliwe dzieciństwo

Translation By: Ewa Kuberska

 

ALINA ANNA KUBERSKA

 

ALINA ANNA KUBERSKA comes from Aleksandrów Łódzki, but lives in Łódź for her entire adult life. She has published six volumes of poetry, two novels and short stories. Her poetry can be found, inter alia, in Anthologies, Almanacs, Quarterly Poetry ... Meetings with her poetry took place not only in Poland but also in London, Birmingham and Vilnius. For five years she was the owner of an international poetry portal. He is the vice president of the Association of Polish Authors in Warsaw and the Sochaczew literary evenings Atut. This year, she received the Diploma of the Minister of Culture for artistic achievements and many years of passion and commitment to promoting culture.