Saturday, October 1, 2022

MILTIADIS NTOVAS

 


Perfume Of Love

 

With the fragrance of Eros, I see the creation, The sign of the star, the sacrilegious sign.

The light was born in the darkness, in the polite eyes that defined my Soul.

A smile, a wine that talks back, a note from the far reaches of the Mind

of the Mind of the Evening Star.

Life's stony haystack, in the threshing-floor in the marble grove where Love lingers.

She lingers around the dead, but in front of her shadow she conquers Acherousia.

God's gaze is absolute, with earthly splinters of untarnished journey.

Opposite the light, the lightning! Powers of the Centurion, who was seeking for a miracle.

Secondary magical paths, dreamy followers of the twelve masters.

Forty castles I gaze upon from the fountain, the Styx, the heavenly Styx,

which Immortals are touching!

A sign of coldness in the silence, that the unadorned form of the earth sends to Andromeda.

For a walk under the stars I'll go forth, a lonely sleep's courage and charm.

A bleeding point, a magical point! The lake of arrogance with the Souls' mistakes.

The prayers of lovers and wailing, in battles of surrender with the sad notes.

Waxen the fist of the wind, of the one who the Unspoken and the Unheard holds.

Possesses the dreams of the willow and the myrtle that the Cicconians left to Odysseus.

Journey with incense from the earth to the immaculate fires of the Poets domicile.

Sacrilegious the shadows of the heavens, like the stars that fall in an afternoon in a well of wrath.

A dreamy, magical well! A point of resurrection, that defines the wishes. Sparkles of seven colors speak to me!                                                                                                                 A proud Iris of the Past. A time that is timeless and unique! Absolute, immortal, and with a soul full of tears.

Her Soul was hidden in the speech. Hidden was the note that is called Love. In the seventh regenerating prayer, echo her words,

Her words, silences that burn! A hymn and a plea to the light!

May the stars of the Sacred sanctify the earth's caress!

 

 

Άρωμα Έρωτα

 

Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας

 

Με άρωμα Έρωτα, θωρώ την πλάση, Αστρικού το σημάδι το βέβηλο. Γεννήθηκε το φως στη σκοτεινιά, στα μάτια τα ευγενικά, π’ ορίζουν την Ψυχή μου! Χαμόγελο, κρασί π’ αντιμιλά, σημείωμα απ’ τα πέρατα του Νου τ’ Αποσπερίτη. Πέτρινη της ζωής η θημωνιά, στ’ αλώνι το μαρμάρινο, π’ ο Έρωτας πλανιέται. Πλανιέται με το θάνατο μαζί, μα μπρος σ’ εκείνης τη σκιά νικά Αχερουσία. Απόλυτο το βλέμμα του Θεού, με γήινα ρινίσματα απ’ άσπιλο ταξίδι. Απέναντι απ’ το φως η αστραπή! Δυνάμεις τ’ Εκατόνταρχου, που θάμα επιζητούσε. Δεύτερες μαγικές διαδρομές, ακολουθία ονειρική των δώδεκα αφεντάδων. Σαράντα κάστρα αγναντεύω απ’ την πηγή, τη Στύγα την πανίερη, π’ οι Αθάνατοι αγγίζουν! Ψυχρότητας σημάδι στη σιγή, π’ απέριττη μορφή της γης στέλνει στην Ανδρομέδα. Περίπατο στα άστρα θε’ να βγω, μοναχικής κοιμήσεως θάρρος και γοητεία. Σημείο ματωμένο, μαγικό! Η λίμνη των επάρσεων με των Ψυχών τα λάθη. Απόδειπνο Ερώτων και κλαγγές, σε μάχες της υποταγής με τις θλιμμένες νότες. Κέρινη του αγέρα η πυγμή, εκείνου που τ’ Ανείπωτα και τ’ Άλαλα κατέχει. Κατέχει των Ονείρων την ιτιά, και τη μυρτιά π’ οι Κίκκονες, στον Οδυσσέα αφήσαν. Ταξίδι με θυμίαμα απ’ τη γη, στων Ποιητάδων τ’ άσπιλο φωτιών τ’ αρχονταρίκι. Βέβηλες οι σκιές των Ουρανών, σαν τ’ άστρα ένα απόγευμα πέφτουν σ’ οργής πηγάδι. Πηγάδι ονειρεμένο, μαγικό! Σημείο της Ανάστασης, που τις ευχές ορίζει. Λάμψεις επτά χρωμάτων μου μιλούν! Μια Ίριδα αγέρωχη σε παρελθόντα Χρόνο. Χρόνο που είν’ άχρονος, μοναδικός! Απόλυτος, αθάνατος και με Ψυχή όλο δάκρυ. Κρύφτηκε η Ψυχή της στη μιλιά. Κρύφτηκε το σημείωμα που Αγάπη το καλούμε. Στην έβδομη γεννήτρα προσευχή, αντίλαλος τα λόγια της, οι σιωπές που καίνε! Ύμνος μα και παράκληση στο φως! Είθε των άστρων τ’ Άρρητα ν’ αγιάσουν γης το χάδι!

 

 

Speaking

 

Guilty your eyes, guilty like you!

Love was lost in the garbage truck of necessity!

Lost beyond the hub, in the State of our undying Shadows.

Tears all around, vestments of fire!

The vestments that Christ dressed in, white swan's sign immortal!

Immortal sign of the heart, Love's tragic, huge sacrilege!

Sacrilege that speaks and laughs, with images of crushed angels!

Of those who have perished from the Earth and those whose souls are hidden in the

in flowers!

Blossoms, vestments and sad reflections, before the Garden of Eden

the lost garden!

Demons, angels, and mere mortals, await death, the golden rain from

Olympus!

Like Jupiter, thou suddenly invade Heaven's cleft and perish.

in Beauty's stars, the weeping stars!

In the stars and suns of Wrath, fire of sad embrace, the stars and suns of Wrath.

The image of the unspeakable!

An image that caught fire and sheds light on Erebus' delusion!

The delusion of the twentieth century that seeks love

dressed in death!

Dressed in the silence of life, the nails of need and the raft of love!

A raft of immortal journey, of Ulysses' flight and those of

of the companions!

The sign of Ithaca awaits the presence of the Ithacan king!

Swan all-white full of light, embodiment of the Truth, of Eros

Sacrifice!

Sacrifice of Love that speaks, in the Universes of Beauty and divine

Absence! 

 

Μιλώντας

 

Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας

 

Ένοχα   τα  μάτια  σου,  ένοχη  κι  εσύ!

Η  Αγάπη  χάθηκε  στο  απορριμματοφόρο  της  Ανάγκης!

Χάθηκε  πέρα  απ’  το  σύδεντρο,  στην  Πολιτεία  των  απέθαντων  σκιών  μας!

Δάκρυα  τριγύρω,  φωτιάς  τα  άμφια!

Τα  άμφια  που  ντύθηκε  ο  Χριστός,  λευκού  κύκνου  σημείο  αθάνατο!

Αθάνατο  σημάδι  της  καρδιάς,  Αγάπης  τραγικής  τρανή  Ιεροσυλία!

Ιεροσυλία  που  μιλάει  και  γελά,  μ’  αγγέλων  τεθλιμμένων  τις  εικόνες!

Εκείνων  που  χαθήκαν  απ’  τη  Γης  κι  εκείνων  π’  οι  ψυχές  κρύβονται  στα  λουλούδια!

Άνθη,  άμφια  και  θλιμμένη  αντηλιά,  μπρος  στης  Εδέμ  τον  Κήπο  το  χαμένο!

Δαίμονες,  άγγελοι  κι  απλοί  θνητοί,  θάμα  προσμένουμε,  χρυσή  βροχή  τ’  Ολύμπου!

Ωσάν  το  Δία  εισβάλλεις  ξαφνικά  στου  Ουρανού  τη  χαραυγή  και  χάνεσαι  στης  Ομορφιάς  τ’  αστέρια,  τα  κλαμένα!

Στ’  αστέρια  και  στους  ήλιους  της  Οργής,  φωτιά  θλιμμένης  αγκαλιάς,  τ’  Ανείπωτου  η  εικόνα!

Εικόνισμα  που  έπιασε  φωτιά  και  χύνει  φως  στου  Έρεβους  την  πλάνη!

Την  πλάνη  του  Αιώνα  του  εικοστού  π’  αναζητεί  τον  Έρωτα  με  θάνατο  ντυμένο!

Ντυμένο  της  ζωής  τη  σιχασιά,  Ανάγκης  τα  καρφιά  κι  Αγάπης  τη  σχεδία!

Σχεδία  αθάνατης  διαδρομής,  του  Οδυσσέα  της  φυγής  κι  εκείνων  των  συντρόφων!

Σημάδι  της  Ιθάκης  καρτερεί,  του  ιθακήσιου  βασιλιά  την  παρουσία!

Κύκνος  ολόλευκος  γεμάτος  φως,  ενσάρκωση  τ’  Αληθινού,  τ’  Έρωτα  η  θυσία!

Θυσία  της  Αγάπης  που  μιλά,  στα  Σύμπαντα  της  Ομορφιάς  και  θείας  Απουσίας! 

 

Lake

 

The myth of Eros, innermost paths, the smiles palaces the second palaces!

Flesh, the alabaster forms of flesh, seeking travel to the ends!

To the far reaches of the lying ocean, where Youth gazes upon the her desires!

The sun's screams, hide the white of the Beginning!  Aphrodite's sanctuary in the Apennines 

Handkerchief is Eros, holding tight to the stars, with life-blood of the Undying, in the  angry forest!

In the forest of white elves, of cypress nakedness, with the the touch of the end!

Cupid of death in a world of birds!  Cupid of a hurry second and Cupid of life and fire!

Exaltation of a magical sunrise, where it rises unadorned, all Soul and Dazzle!

Iambs from the far reaches echo, the nightingales have started singing a divine song!

The pallid form of the remembrance and the red of the redemption, in the cave of need!

In the cave of the fairies in all light, smiling on the spears of false peace!

Smiling countenance, discordance the Principle!  A child of grey Dawn, on the wave and in the wind!   

A wind enchanted by life!  Love, redemption, the gods' rebellion.

A titan seeking revolution!  Mortal savage laughing at the doubt!

In a meadow with the starry sky of Avignus!  Second round of bells ring with a power of change ! Changing and weeping and mourning!  For the stars, for the far reaches, for the old lake!  

The lake of the Lovers-Poets, who seek the starry exaltation in the well!

Well of magical breath!  A well of search and smoother images!

Smile of the lying priest and tear from the stone sad falcon!

She who was secretly bewitched, with Narcissus' blood, in the foreign lilies!

Stars of the Dream and unadorned forms!  Erotic quest, in the

haystack burning fire!

Steps from the Universe in silence! Moons smiled on the bloody lake!

 

Λίμνη

 

Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας

 

Του Έρωτα ο μύθος, μύχιες διαδρομές, χαμογέλου τα παλάτια τα δεύτερα! Σάρκας οι αλαβάστρινες μορφές, που γυρεύουν ταξίδι στα πέρατα! Στα πέρατα του ψεύτη Ωκεανού, που η Νιότη αγναντεύει τους πόθους της! Ιαχές του ήλιου, τ’ Άστρου κρύβουν την Αρχή! Αφροδίτης ιερό στα Απέννινα! Μαντήλι ο Έρωτας, μ’ άστρα κρατεί, μ’ αίμα ζωής τ’ Απέθαντου, στο θυμωμένο δάσος! Στο δάσος με τα άσπρα ξωτικά, κυπαρισσένιας γύμνωσης, με τ’ άγγιγμα του τέλους! Έρως θανάτου, σε μια πλάση από πουλιά! Έρως της βιάσης δεύτερος κι Έρως ζωής και φλόγας! Ύψωση μαγικής Ανατολής, όπου προβάλλει απέριττη, όλο Ψυχή και Θάμβος! Ίαμβοι απ’ τα πέρατα ηχούν, τ’ αηδόνια αξημέρωτα, τραγούδι θείο αρχίσαν! Πάλλευκη η μορφή του θυμικού και κόκκινη η λύτρωση, στο σπήλαιο της Ανάγκης! Στο σπήλαιο των Νεράιδων π’ όλο φως, χαμογελούν στα δόρατα της ψεύτικης Ειρήνης! Χαμόγελο όψη, ασυνέχειας η Αρχή! Ένα παιδί γκρίζας Αυγής, στο κύμα και στ’ αγέρι! Αγέρι μαγεμένο απ’ τη ζωή! Τον Έρωτα, τη λύτρωση, θεών την ανταρσία! Τιτάνας επανάσταση ποθεί! Θνητός αγύρτης γέλασε με την αμφιβολία! Σ’ ένα λιβάδι μ’ Αυγινού την ξαστεριά! Σήμαντρα δεύτερα ηχούν με δύναμη π’ αλλάζει! Αλλάζει κι όλο κλαίει και θρηνεί! Για τ’ άστρα, για τα πέρατα, την γερασμένη λίμνη! Τη λίμνη των Ερώτων-Ποιητών, που τ’ Αστρικού την ύψωση γυρεύουν στο πηγάδι! Πηγάδι μαγικής αναπνοής! Πηγάδι αναζήτησης και λεύτερων εικόνων! Χαμόγελο του ψεύτη του παπά και δάκρυ απ’ την πέτρινη θλιμμένη γερακίνα! Εκείνη που μαγεύτηκε κρυφά, με του Ναρκίσσου τα αίματα, στα νούφαρα τα ξένα! Άστρα τ’ Ονείρου και απέριττες μορφές! Ερωτική αναζήτηση, στη θημωνιά που καίει! Βήματα απ’ το Σύμπαν σιωπηλά! Φεγγάρια χαμογέλασαν στη ματωμένη λίμνη!

 

Translation Poems “Perfume Of Love”, “Speaking” And “Lake” Of Dr. Miltiadis Ntovas By Xanthi Hondrou-Hill

 

 

MILTIADIS NTOVAS

 

MILTIADIS NTOVAS or Dovas was born in  Ioannina  of  the  Greece  in  1972.  He studied Philosophy and Pedagogy and is a PhD of Philosophy at the University of Ioannina.  He works as a professor.  He co-writes essays, fairy tales and five thousand poems, nine thousand haiku and tristiches and two epics. He published nine poetry collections and  one  scientific  study.

 


No comments :

Post a Comment