Stars
Peace of the
giants, Peace of the gods, the sacrifices of Absolute Redemption.
The moon laughed
ecstatically, at the angry signals and Stars in Need.
The Smile of
Youth, of the Soul, of a life of thrills and seven Universes.
The magic well
sends kisses, to the starless remembrances and to the daughter of the tears.
An incense with
a rising of cries, In peace-bearing shapes of Immaculate supplication.
Song of the
Fairies at Dawn, sacrifice of the Unspeakable with the forty slaves.
Petrified the
holy candle of the temple and the steps of Heaven, bloody stalks.
The silence is a
note of a sight that the Hours of the journey command.
The journey of
Odysseus and the Mind, for an Ithaca that cried in the Land of
Wedding
proposals.
Goddess of the
altar of haystacks! They smile and hope for light without blemish.
Earthly are the
deviations of God, earthly are the spears of the seventeen angels.
Angels that cut
lightning against the weeping winds of wars.
Silent are the
signs of the times, which the images incense with bloody bay leaves.
Peace's
enchanted breath, a touch of purity, with the children's eyes.
The winters of
waxy grasses, but the dreams are not lost and the immaculate grow strong.
They grow with
innocence and innocence's fury, with justice's pikes and Athena's cloak.
The Star is
clothed in the willow, a divine breath to the ends of the earth and beyond.
Petitioner of
the wounded ocean, Wizard of debate, Priam lost.
Intoxicated
Peace with Souls, the temple priestess projects with tears.
She raises the
aberrations of yesterday, in the stars of meetings, with gifts from Persia.
Infinite with
the wine of the stone, holy are the spears of the world.
A smile from the
mountains on the elm, a sad desolation of angels in the well.
Well with
witchcraft's rage, where Mars fights, lonely, and hopes!
Pikes spoke to
me suddenly, Sacred creation incensed with suns of Love.
Love and Peace
embraced, the dreams of exaltation, Earthly water nymphs dreams.
Of water nymphs
and Souls all kissing, of a life with white shapes and a projection to the
stars!
Translated In To
English By Xanthi Hondrou-Hill
Άστρα
Δρ. Μιλτιάδης
Ντόβας
Ειρήνη των
γιγάντων, Ειρήνη των θεών, οι θυμιές της Απόλυτης λύτρωσης. Γέλασε το φεγγάρι
εκστατικά, στα θυμωμένα σήμαντρα και στ’ Άστρα της Ανάγκης. Χαμόγελο η Νιότη
και Ψυχή, μιας ζήσης συγκινήσεων και των επτά Συμπάντων. Πηγάδι μαγικό στέλνει
φιλιά, στ’ Άναστρου τα ενθυμήματα και στων δακρύων την κόρη. Θυμίαμα με ύψωμα
κραυγών, σ’ ειρηνοφόρα σχήματα Άρρητης ικεσίας. Τραγούδι των Νεράιδων την Αυγή,
θυσίασμα τ’ Ανείπωτου με τους σαράντα σκλάβους. Πέτρινο τ’ αγιοκέρι του ναού
και τ’ Ουρανού τα βήματα, αιμάτινες σταλίδες. Σημείωμα μιας όψης η σιγή, πλάσης
που διαφεντεύουνε οι Ώρες στο ταξίδι. Ταξίδι τ’ Οδυσσέα και του Νου, για μια
Ιθάκη, που ‘κλάψε στη Χώρα των Μνηστήρων. Θέαινες στου βωμού τη θημωνιά!
Χαμογελούν κι ελπίζουνε για φως δίχως ψεγάδι. Γήινες οι αποκλίσεις του Θεού,
γήινα και τα δόρατα των δεκαεπτά αγγέλων. Αγγέλων που κομίζουν αστραπή, ενάντια
στο δακρύβρεχτο αγέρι των πολέμων. Άλαλα τα σημάδια των καιρών, που οι εικόνες
θυμιατίζουνε με δάφνες ματωμένες. Ειρήνης μαγεμένη αναπνοή, άγγιγμα είν’ της
λευκότητας, με των παιδιών τα μάτια. Κέρινων χλαλοών τα χειμαδιά, μα τα όνειρα
δε χάνονται και άσπιλα αντρειεύουν. Αντρειεύουν μ’ αθωότητας πυγμή, δικαιοσύνης
σάρισα και Αθηνάς χλαμύδα. Ντύθηκε το Αστέρι την ιτιά, θεία πνοή στα πέρατα στα
γήινα και τα ξένα. Ικέτης λαβωμένου Ωκεανού, Μάγος των συζητήσεων, ο Πρίαμος που
εχάθη. Μέθυσε η Ειρήνη με Ψυχές, ναού η πρωθιέρεια προβάλλει με το δάκρυ.
Υψώνει τ’ ατοπήματα του Χθες, στ’ άστρα των συναντήσεων, με δώρα απ’ την
Περσία. Άπειρο με της πέτρας το κρασί, αγίασμα είν’ στα δόρατα τα
κοσμοξακουσμένα. Χαμόγελο απ’ τα όρη στη φτελιά, θλιμμένη απογύμνωση αγγέλων
στο πηγάδι. Πηγάδι με μαγείας την οργή, όπου τον Άρη μάχεται, μοναχικό, κι
ελπίζει! Σάρισες μου μιλήσαν ξαφνικά, πλάση ιερή θυμιάτισαν με ήλιους της
Αγάπης. Αγάπης και Ειρήνης αγκαλιά, τα ονείρατα της ύψωσης, γήινων Νηρήιδων.
Νηρήιδων και Ψυχών όλο φιλιά, μιας ζήσης άσπρα σχήματα με παραγάδι στ’ άστρα!
Prayers
Peaceful faces,
laughing angels, of a Soul out of a Dream’s redemption.
Light was born
in the lightning, indescribable smile in the immaculate moon.
Moon that made
the apple tree bleed, in the Absolute's beacons and in the forty slaves.
Incense and wild
wind speaks in the creations memories all of the seven angels.
The waxen
divergences of the shadows, the silent tweets of the weeping nightingales.
They weep and
weep for the children, for the poor, sad and in need of Peace swallows.
Note the dazzle
in silence, synapses of emotion, which were loved by the Star.
Star angry,
visceral, where the heroes cut his triumphal arch of the world.
There were the cries
of the Lying Mind, the war-calls of the temple of the of the dishonored.
Undead fires
send kisses, swaying in the Universes of the second Need.
Remembrances of
Troy and choruses, set up a sloppy dance with Goddesses as Hours.
Petrified is the
wine of Peace, where it intoxicates our suns, with arias of love.
Meeting dreams
in the shade, with earthly chalices, of the Liar Wind.
The children of
the seagulls have met in the ocean's far reaches of the world.
Bitter gleams of
bitter glimmerings, in the footsteps of the Universe of memory.
The hope of
mortals is a speck, a power that dreams with Eden's weeping.
Tears of
mothers' souls, messages of pikes in the magic well.
Songs of Peace
is life, with God's shapes, in the stars journey.
The Muses laughed
in chorus, in the light of redemption, hidden by the Ogygia.
Lifeboat is
faith in life, with Odysseus, who cried a blessed curse.
The Muses awoke
the god, whose greedy wraths, greedy throws of divine wrath speak against him.
They talk back
with cries of converse, and the singing limbs that raise the holy shrine of
Peace.
Peace's cloak is
joy, and Love's absolute monument from Styx.
Cloud my Soul,
in silence, and tree of remembrance with its white spear.
Spear of the
deceased goddesses, traveling to Infinity, prayers to the Arch!
Translated In To
English By Xanthi Hondrou-Hill
Δεήσεις
Δρ. Μιλτιάδης
Ντόβας
Ειρηνοφόρες
όψεις, αγγέλων που γελούν, μιας Ψυχής του Ονείρου η λύτρωση. Γεννήθηκε το φως
στην αστραπή, χαμόγελο απερίγραπτο στ’ Άσπιλου το φεγγάρι. Φεγγάρι που εμάτωσε
η μηλιά, στα σήμαντρα τ’ Απόλυτου και στους σαράντα σκλάβους. Θυμίαμα κι αγέρι
ομιλεί, στης πλάσης τα ενθυμήματα και των επτά αγγέλων. Κέρινες οι αποκλίσεις
των σκιών, άλαλα τιτιβίσματα των αηδονιών που κλαίνε. Κλαίνε κι οδύρονται για
τα παιδιά, για της Ειρήνης τ’ άπορα θλιμμένα χελιδόνια. Σημείωμα το θάμβος στη
σιγή, συνάξεων της συγκίνησης, που αγάπησε τ’ Αστέρι. Αστέρι θυμωμένο,
σπλαχνικό, όπου κομίζουν οι ήρωες Αψίδα ατού του Κόσμου. Ηκούσθησαν ιαχές του
Ψεύτη Νου, πολεμικά κελεύσματα ναού τ’ ατιμασμένου. Απέθαντες φωτιές στέλνουν
φιλιά, λικνίζονται στα Σύμπαντα της δεύτερης Ανάγκης. Θυμίσεις απ’ την Τροία
και χοές, στήσαν χορό ατημέλητο, με θέαινες τις Ώρες. Πέτρινο της Ειρήνης το
κρασί, όπου μεθάει τους ήλιους μας, με άριες της Αγάπης. Συνάντηση ονείρων στη
σκιά, με χλαλοές τις γήινες, του Ψεύτη του Αγέρα. Αντάμωσαν των γλάρων τα
παιδιά, σ’ Ωκεανού τα πέρατα, τα κοσμοξακουσμένα. Αντάμωσαν πικρές αναλαμπές,
στα βήματα τ’ αγέρωχα του Σύμπαντος της μνήμης. Ψεγάδι η ελπίδα των θνητών,
δύναμη που ονειρεύεται με της Εδέμ το κλάμα. Δάκρυα των μανάδων οι ψυχές,
μηνύματα της σάρισας στο μαγικό πηγάδι. Τραγούδισμα Ειρήνης η ζωή, με του Θεού
τα σχήματα, στων άστρων το ταξίδι. Γελάσανε οι Μούσες εν χορώ, στο φως της
απολύτρωσης, που κρύβει η Ωγυγία. Σχεδία είναι η πίστη στη ζωή, με τ’ Οδυσσέα,
που έκλαψε κατάρα ευλογημένη. Ξυπνήσανε οι Μούσες το θεό, που άπληστα οργής
πετάγματα θεϊκά του αντιμιλούνε. Αντιμιλούνε με κραυγές συνομιλούν, τις
έναρθρες που υψώνουνε Ειρήνης τ’ αγιοκέρι. Μανδύας της Ειρήνης η χαρά, και η
Αγάπη απόλυτο μνημείο από τη Στύγα. Σύννεφο η Ψυχή μου, στη σιγή, και δέντρο
της ανάμνησης με το λευκό το δόρυ. Δόρυ των απεθάντων θεαινών, ταξίδεμα στο
Άπειρο, δεήσεων της Αψίδας!
Peace-Bearers
Stars the
Peacemakers, of the earthly gods, smiling incense and all- pure exaltation.
Laughter of the
Evening Star in the shadow, Peace in the shape of redemption.
Petrified the
sign of May, petrified the equation of the twelve masters.
The souls of
dreams are drunk with the stumbling of hope and magic wιind.
High is the
talking sun, with unutterable quotations from Babylon.
Note the words
in chorus, with angels incense the journey of peace. Journey to the temple of
Humanity in the raft which made the thief Odysseus.
The nightingale's
song with nightingale's light was heard and the Muse of Poetry.
Love is
exaltation and fire, hate is poison, Peace is pride!
I heard the cry
of God, through the cypress of innocence white.
Clothed in hope
Heaven, and tears from Hell, that are watering the dreams.
The faces of
mothers laugh, in the light of thrills speaking with elves.
Eden of quests
is life, of dreamy meeting, a journey that weeps.
Forest responses
are silent, with sloppy steps build the Fairies a dance.
Voiceless images
of mortals, with hermit's laughter in Time's Ithaca.
An immaculate
wandering from the Earth, the lightning that ignites signals and definitions.
They define the
blue river, which the pike begs and the Styx baptizes.
A wild river of
two breaths and eternal discussions with the forty slaves.
The slaves who
strive for light, for dreams from the far reaches of the world's Ocean of
black.
The well of
silence is talking back, in the théane of the castles' fall of the castles of
death.
The well of
silence is talking back, in the fall of the goddesses castles of the castles of
death.
A well that is a
dreamy building, with a waxen forgiveness of desecrations uneven.
Memories and
remembrance fires, with the sorrowful pike they seek a flaw.
The forms of the
aged are silent, silent the dreams of those who are lost.
Children's white
wings from the elm, objecting to war, with tearful eyes. The angel's sign, two
cries, and a gentle meeting in the castles of Peace! In the castles of Peace
and Mind, where Man rises to a Saint Santa Claus in the stars!
Translated In To
English By Xanthi Hondrou-Hill
Ειρηνοφόρα
Δρ. Μιλτιάδης
Ντόβας
Άστρα τα
Ειρηνοφόρα, των γήινων θεών, χαμογέλου θυμίαμα και πανίερη ύψωση. Γέλιο τ’
Αποσπερίτη στη σκιά, η Ειρήνη με το σχήμα της λύτρωσης. Πέτρινο το σημάδι του
Μαγιού, πέτρινη και η εξίσωση των δώδεκα αφεντάδων. Μέθυσαν των ονείρων οι
ψυχές, μ’ ελπίδας τ’ ατοπήματα και μαγικό αγέρι. Ύψωμα είν’ ο ήλιος που ομιλεί,
με άρρητα αποφθέγματα από τη Βαβυλώνα. Σημείωμα οι λέξεις εν χορώ, μ’ αγγέλους
θυμιατίζουνε Ειρήνης το ταξίδι. Ταξίδι στο ναό της Ανθρωπιάς, με τη σχεδία που
έφτιαξε ο κλέφτης Οδυσσέας. Κελάηδισμα με φως των αηδονιών, ηκούσθη και
εθάμβωσε της Ποίησης τη Μούσα. Ύψωμα η Αγάπη και φωτιά, το μίσος δηλητήριο,
καύχημα η Ειρήνη! Αντίκρισα το κλάμα του Θεού, μέσα απ’ της αθωότητας το
κυπαρίσσι τ’ άσπρο. Ντύθηκε η ελπίδα Ουρανό, και δάκρυα από την Κόλαση, που τα
όνειρα ποτίζουν. Μανάδων τα προσώπατα γελούν, στο φως των συγκινήσεων με ξωτικά
μιλάνε. Εδέμ αναζητήσεων η ζωή, ονειρικής συνάντησης, οδοιπορία που κλαίει.
Δάσους οι αποκρίσεις σιωπούν, με βήματα ατημέλητα στήσαν χορό οι Νεράιδες.
Άλαλες οι εικόνες των θνητών, με ερημίτη γέλωτες στου Χρόνου την Ιθάκη. Άσπιλη
περιπλάνηση απ’ τη Γη, της αστραπής που σήμαντρα εφλέγονται κι ορίζουν. Ορίζουν
το γαλάζιο ποταμό, που ικετεύει η σάρισα κι η Στύγα τον βαφτίζει. Αγέρωχο
ποτάμι δυο πνοών κι αιώνιων συζητήσεων με τους σαράντα σκλάβους. Τους σκλάβους
που αγωνίζονται για φως, για όνειρα απ’ τα πέρατα τ’ Ωκεανού του μαύρου. Πηγάδι
της σιγής αντιμιλά, στις θέαινες της άλωσης των κάστρων του θανάτου. Πηγάδι που
είναι κτίσμα ονειρικό, με βεβηλώσεων άνισων το κέρινο συχώριο. Θυμίσεις κι
ενθυμήματα φωτιές, με τη θλιμμένη σάρισα γυρεύουνε ψεγάδι. Άλαλες των γερόντων
οι μορφές, σιωπηλά είν’ τα όνειρα εκείνων, που χαθήκαν. Παιδιών λευκό αγέρι απ’
τη φτελιά, αντίρρηση στον πόλεμο, με δακρυσμένα μάτια. Αγγέλων το σημάδι, δυο
κραυγές, κι ευγενική συνάντηση στα κάστρα της Ειρήνης! Στα κάστρα της Ειρήνης
και του Νου, που ο Άνθρωπος υψώνεται Άγιος Βασίλης στ’ άστρα!
MILTIADIS
NTOVAS
MILTIADIS NTOVAS or
Dovas was born
in Ioannina of
the Greece in
1972. He studied Philosophy and Pedagogy and is
a PhD of
Philosophy at the University of
Ioannina. He works as an
Professor. He co-write
essays, fairy tales and
five thousand poems,
ten thousand haiku and
tristiches and two
epics. He published nine poetry
collections and one
scientific study.
No comments :
Post a Comment