MARIOLA KOKOWSKA

MARIOLA KOKOWSKA

The Tenement House

She trusted him infinitely,

being alone with him

overnight

madness appeared in his eyes

they were staring at each other

they were waiting for a swallow

a warm word, kindness

to be together

on the edge of old tenderness,

up to the grave

semi-arid

the grief that overwhelmed him

- he came back to him

alone, filled the house,

...has animated the arguments,

lying at the bottom of a cold creek

How beautifully

on the banks of time

nap

artery of the cells

intimacy

the drops dry out the salt,

steaming shape hardened

through the slides of fate

of the unknown,

among the subtle outliers

OSTAŃCE 

Ufała mu bezgranicznie,

będąc z nim sam na sam

z dnia na dzień

w jego oczach pojawił się obłęd

wpatrywali się w siebie

czekali na jaskółkę

serdecznego słowa, życzliwość

by pobyć razem

na skraju dawnej tkliwości,

aż po grób

na pół przytomny

ogarniający go żal

- wrócił do niego

samotnie, wypełnił dom,

ożywił kłótnie,

leżąc na dnie ostygłego potoku

jakże pięknie na złogach czasu

zapada w drzemkę

arteria ustronnych komórek

intymności

krople wysusza sól,

parujący kształt utwardzany

przez ślizgawki losu

niewiadomego,

wśród subtelnych ostańców

Vision

The evening she spent when she returned

from road to road, it stretches

infinitely, time leaks through your fingers

the silence of the nursery

with narrow troughs under the railing time,

comes down with a look,

blocks vital functions and pierces the membrane

soundproofing

until the air draught takes over in the lungs,

overpoweringly, unhurriedly walking over the Vistula,

sunshine

looking for himself. Always. For May.

He circulates alone like a black pelican of twilight

before dawn, until he regains his faith

into the inconspicuousness of things until it melts into the night...

listening to the cries of the birds, screaming the music

from the speakers of the Vistula Boulevards,

following the wave of laughter,

of carefree conversation around each other for so long

as soon as you could hear it,

this evening he visits the living, comforted by the fog,

rolled up in a ball of white chill

in buds like apples,

transplanted into a drama

under the rough rustling of future incarnations

WIECZÓR

Wieczór, który spędziła po powrocie

z drogi w przeszłość, ciągnie się

w nieskończoność, czas przecieka przez palce

niewzruszenie, cisza żłobi

wąskimi strużkami pod balustradą czas,

schodzi spojrzeniem,

blokuje życiowe funkcje i przebija błonę

dźwiękoszczelnych rozmyślań

aż haust powietrza nabiera w płuca,

obezwładniająco, niespiesznie krocząc nad Wisłą,

karmi się od początku słońcem

szukając siebie. Zawsze. Na maj.

Krąży samotnie jak czarny pelikan zmierzchu

przed świtem, aż odzyska wiarę

w niepozorność rzeczy, aż rozpłynie się w noc…

słuchając krzyku ptaków, płosząc sen muzyką

z głośników nadwiślańskich bulwarów,

płynąc za falą śmiechów,

beztroskich rozmów wokół siebie  tak długo

jak tylko można było to słyszeć,

tego wieczora odwiedza żywych, pocieszona mgłą,

zwinięta w kłębek białego chłodu

w pąkach jak jabłonka,

przeszczepiona w powiew fabuły

pod szorstkim szelestem przyszłych wcieleń

A'capella, Always There...

Standing up, always there,

where the warm mid-August air is siphoned off

in juicy mint leaves, sage

in volatile flower patches

in the buzzards of the cracked heavy bumblebees

the ruddy pirouette dresses its feathers behind the meadows

behind a binder of iridescent sunshine,

where the fawn fields flat, gently, noisy

fused with grenades of climbing trees

on the islands of Mazovia.

Hen to heaven, hen to holiness - standing up

o silence, o peace, o health - I sing,

I'm considering the world, in blooming actions

rustle, ether you can hear -

right here, omnipotent,

spilled in sweet honey pollen, after the rain

a great feast of nature,

deposited in Zawkrzycka's billboards in akatyst.

There, standing there, odd, a'capella I sing

I fold my strophes, I interlace

adoring the abundance of late summer on the Wkra,

immersed in the unexplored angelic eye of embodiment

miraculously revealed

with gratitude, the supernatural hymn

walking from forgotten beginnings.

They were swayed in a whisper, sung in a melody,

the motif of August's glances wrapped in the word

in the crumbs of the landscape and events

I carry like a wreath of greetings,

celebrated in front of the lime-whitened village chapel,

where it has long since flourished

opening the invisible and the present.

O bright, joyful heavens - the hymnography of the landscape,

carrying all the stuff, unexplored,

you're vibrating in the light curtains,

hidden behind mock-up moraines.

A’CAPELLA, ZAWSZE TAM…

Na stojąco, zawsze tam,

gdzie ciepła połowa sierpnia łyka powietrze

w soczystych liściach mięty, szałwii

w lotnych płateczkach kwiatów

w brzękadłach pękatych ociężałych trzmieli

piruet rudzika stroszy swe piórka za łąkami

za spoiwem opalizującego słońca,

gdzie płowe pola płasko, łagodnie, szumnie drżą

stopione z granatami pnących się drzew

na wyspach Mazowsza.

Hen ku niebu, hen ku świętości – na stojąco

o ciszę, o pokój, o zdrowie – śpiewam,

rozważam świat, w przekwitających akacjach

szmerem, eterem słychać -

właśnie tutaj wszechobecne, wszechmocne,

rozlane w słodkim pyłku miodu, po deszczu

wielkie święto natury,

złożone w bilbordach Zawkrza w akatyst.

Tam na stojąco, nieparzyście, a’capella śpiewam

składam strofy, przeplatam

adoracjami obfitości późnego lata nad Wkrą,

zanurzona w niezbadane anielskie oko wcielenia

objawione w cudowny sposób

z wdzięcznością, nadprzyrodzenia hymnem

kroczącym od zapomnianych początków.

Omszały szeptem, wyśpiewany melodią,

otulony w słowo motyw sierpniowych spojrzeń

w okruchach krajobrazów i zdarzeń

zanoszę jak wieniec pozdrowień,

celebrowany przed bieloną wapnem wiejską kapliczką,

gdzie bez już dawno przekwitł

otwierając co niewidzialne, a obecne.

O jasne, radosne niebiosa – hymnografii pejzażu,

dźwigając rzeczy wszystkie, niezbadane,

wibrujecie w zasłonach świateł,

ukryte upamiętnieniem za makietami moren.

Ready For Use

I'm taking a leave of absence from creation

ungentlemanly of everything that nourishes

incomplete, mass-breaked sunshine,

until it hits the eye

in a sheet of non-absorbent water, it sinks like a graphite abyss.

I'm taking the seeming direction,

I'm ripping the color off it.

The clock is ticking steadily, only you can hear it

the exact inaccuracy of passing moments.

This movement of time in batteries,

before something spills, something burns out.

Just silence. She stayed. And she's with me.

It closes, it closes, you're missing something.

what you've been carrying in you from the beginning

and you leave behind, you orphan this thing,

that knows you, and you'll never know it,

even when there's something deep inside you,

that you can't get out of the ice

knowing your own, your world,

the course of lateralisation into a simple context by going

and avoiding chaos, you carry in you

ready to herald the end of spring life.

GOTOWOŚĆ

Urlop od stworzenia biorę

niezłakniona wszystkiego co pokrzepia

niepełne, pękate masą słońce,

aż uderza po oczach

w tafle niechłonnej toni jak w grafit otchłań.

Biorę kierunek na pozorność,

zdzieram z niej kolor.

Tyka zegar statecznie, tylko słychać w nim

ścisłą nieścisłość mijania chwil.

Ten ruch czasu w bateriach,

zanim coś się rozleje, coś się wypali.

Tylko cisza. Została. I jest ze mną.

Zamyka się, zasklepia, twój brak czegoś

to, co nosisz w sobie od początku

a zostawiasz po sobie, osierocasz w sobie to coś,

co cię zna, a ty tego nie poznasz nigdy,

nawet wtedy, gdy najgłębiej gdzieś tkwi w tobie coś,

czego nie wyciągniesz  spod lodu

poznając swój swego, świat,

przebiegiem lateralizacji w prosty kontekst idąc

i unikając chaosu, nosisz w sobie

gotowość na zwiastowanie końca wiosny życia.

Breath-Taking

With a handrail of steaming green

you melt the scream,

behind the wall of otherness, you stand helpless as salt.

You bounce off the back of ignorance

dull dreaming of a warm home

...full of apricots, watermelons, and chubby faces.

You don't have enough scratches

glued with slices of glass panes

from the polaroid, you soak the charlock resin

ever-adult and adult

in the thimbles of streets, gardens, cities and things

we are mild in apathy

like a heavy brick shard joined from the clouds

to the length of a whim, a cornice,

we're coming up like land registry entries

with your tongue, with your words - growing in your mouth

staring into the sky

just like we're waiting for a sign

for a clue,

in your breath, big questioner, turmoil

PYTAJNIK W ODDECHU

Z naręczem parującej zieleni

wytapiasz krzyk,

za murem inności stoisz bezradnie jak sól.

Odbijasz się od grzbietu niewiedzy

matowo śniąc o ciepłym domu

pełnym moreli, arbuzów i pyzatych buź.

Niesiesz już dość rys

posklejany plastrami w błyskotkach szyb

z polaroidu, nasączasz żywicą szarugę

wiecznie niedorośli a dorośli

w naparstkach ulic, ogrodów, miast i spraw

jesteśmy łagodni w apatii

jak ciężki odłamek cegły spojony z chmur

na długość kaprysu, gzymsu,

nadchodzimy jak wpisy do ksiąg wieczystych

językiem, słowami – rosnąc w ustach

wpatrując się w niebo

zupełnie jakbyśmy czekali na znak

na wskazówkę,

w oddechu wielki pytajnik, zawierucha

MARIOLA KOKOWSKA

MARIOLA KOKOWSKA: Poetess from Poland. Area of interest: music education, music therapy, psychology, psychooncology. Awarded in the artistic competition "Mimozami Jesień się zaczyna" ("Mimozami autumn begins"), organized by the Diamond Voice Foundation (2016) and in the National Poetic Competition "One poem" for the poem "Wędrowne" ("Wandering"). (2018), organized by the Department of Promotion, Sports and Tourism Culture of the Municipal Office in Sandomierz. She received distinctions in: the Z. Jerzyna National Literary Competition "My City" (the poem "Art.-park - my city") during the 5th Z. Jerzyna Poetry Festival; in the W.J. Grabski and Z. Kossak-Szatkowska National Literary Competition "For the Homeland" during the Patriotic Poetry Festival (2019); in the 7th Z. Jerzyna National Literary Competition and the 2nd edition of the 1st edition. W. Hulewicz (I, 2020). Winner of 3rd place for her poem "Doświadczenie" ("Experience"). (Emblem: Baltic) in the G. Herling Grudziński National Literary Competition "Fight for yourself in the modes of fate" (2018) and the first place for the poem "My Mazovia" (Emblem: Word) (XI, 2019) in the W. Hulewicz National Literary Competition. She received an award from the Marshal of the Mazovian Voivodeship during the World Day of Poetry and Music - the Year 2019 "St. Moniuszko and G. H-Grudziński" under the Honorary Patronage of the Marshal of the Mazowieckie Voivodeship (2019) and a diploma of recognition from the Marshal of the Mazowieckie Voivodeship with thanks for the overall activity for the dissemination of culture and popularization of poetry, as well as shaping artistic, ethical and social attitudes. She published two volumes of poetry: "Portraits in polyphony" and „Written in Mazovia'” (2019). Co-author of poetry volumes under the patronage of the Association of Polish Authors (SAP/ O. Warsaw).