MILTOS GITAS

MILTOS GITAS

METAMORPHOSIS

I am the one

till the end of the dark path.

I am the one

and then someone else.

Opening the gates of doubts

and I search for traces of life.

All the cells of my mind unlocked

the detained prisoners are ignored.

I am the one

until the moment my pulses

begin an unruly dance.

And then, someone else,

the other

smiles ironically once more.

Till the end of the dark path,

till the sorrow’s borders,

the one was the other

and both together, the intangible.

***************

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Είμαι εγώ

ως το τέλος του σκοτεινού δρόμου.

Είμαι εγώ

και μετά κάποιος άλλος.

Ανοίγω τις πόρτες της αμφισβήτησης

αναζητώντας κάποια ίχνη ζωής.

Όλα τα κελιά του μυαλού μου

ξεκλείδωτα

και οι κρατούμενοι αγνοούνται.

Είμαι εγώ

μέχρι τη στιγμή εκείνη

που οι παλμοί μου

αρχίζουν να χορεύουν ατίθασα.

Και τότε εκείνος,

ο άλλος,

μου γελά ξανά ειρωνικά.

Ως το τέλος του σκοτεινού δρόμου,

ως τα σύνορα της θλίψης.

Ο ένας ήτανε ο άλλος

και οι δυο μαζί, το άυλο.

BLACK CLOTHES

Black clothes.

Shadowy souls, monotonous sounds.

Getting late. Patience has blackened out..

I stubbornly wait. Left my attitude behind.

Humble, not blasphemous.

Victim of my mercy.

Black clothes.

Shivering glances and their colours dark.

Getting late. Time has blackened out.

I savor the feelings of urge. Left my intentions behind.

Challenger of my own decay,

yet not a nihilist of the others.

Black clothes.

Poems the cracks, titles the rapists.

Getting late. Hallucinations have blackened out.

I ruined with tears. Left my motives behind.

Comedian, not played out,

parasitic entity of my mind.

Black clothes

in altar.

******************

      ΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ

Μαύρα ρούχα.

Σκιώδης οι ψυχές κι ο ήχος μου μονότονος.

Είναι αργά. Δεν έχω υπομονή.

Περίμενα με πείσμα. Δεν είχα ύφος.

Ταπεινός κι όχι υβριστής

Θύτης του εαυτού μου.

Μαύρα ρούχα.

Κομμάτια οι ματιές και το χρώμα τους θαμπό.

Είναι αργά. Δεν έχω χρόνο.

Σπατάλησα με ορμή. Δεν είχα πρόθεση.

Διεκδικητής του δικού μου μηδενικού

κι όχι μηδενιστής των άλλων.

Μαύρα ρούχα.

Ρωγμές τα ποιήματα κι οι τίτλοι βιαστές.

Είναι αργά. Δεν έχω παραισθήσεις.

Βεβήλωσα με δάκρυα. Δεν είχα παρότρυνση.

Κωμικός κι όχι παράκαιρος,

παράσιτος του μυαλού μου.

Μαύρα ρούχα

στη θυμέλη.

LOCKED INSIDE ME

The lies over.

Denial turned page.

I locked inside me.

Gift you the key ...

***************

        ΚΛΕΙΔΩΘΗΚΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ

Τελείωσαν τα ψέματα^·

η άρνηση άλλαξε σελίδα.

Κλειδώθηκα μέσα μου.

σου χάρισα το κλειδί…

MILTOS GITAS

MILTOS GITAS  was born in 1984 in Ioannina, Greece. He works as a journalist in the local press. He  began writing poetry at the age of 11. From the age of 18, seven of his poetry collections have been published along with two novels. In June 2009, he took part in a pioneer art exhibition in Ioannina where his poems were converted into various forms of art. Many of his poems have been published in local and national literature magazines. He is also a member the poets and writers society in Greece.